14 Φεβ ΔΡΑΠΕΤΑΙ (ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ) | Μέρος Α’
ΔΙΑΣ
Αλλά ποια είναι αυτή που πλησιάζει βιαστικά, ταραγμένη και δακρυσμένη, σαν να είναι θύμα μιας μεγάλης αδικίας; Μάλλον είναι η Φιλοσοφία, και φωνάζει αγανακτισμένη το δικό μου όνομα. Γιατί κλαις, κόρη μου; Και γιατί εγκατέλειψες τον κόσμο κι ήρθες εδώ; Μήπως τάχα οι απαίδευτοι έχουν συνωμοτήσει και πάλι εναντίον σου, όπως παλαιότερα, τότε που θανάτωσαν τον Σωκράτη, τον οποίο είχε κατηγορήσει ο Άνυτος, και γι’ αυτό απομακρύνεσαι από αυτούς;
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Τίποτε παρόμοιο, πατέρα μου. Αντίθετα εκείνοι, ο πολύς κόσμος, με επαινούσαν και με είχαν σε υπόληψη, με σέβονταν και με θαύμαζαν και λίγο έλειπε να αρχίσουν να με προσκυνούνε, παρόλο που δεν καταλάβαιναν και πολύ καλά τι έλεγα. Οι άλλοι όμως – πώς θα μπορούσα να το πω; – αυτοί που ισχυρίζονται πως είναι σύντροφοι και φίλοι μου, και παρουσιάζονται με το δικό μου όνομα, εκείνοι μου φέρθηκαν με τον πιο φοβερό τρόπο.
ΔΙΑΣ
Οι φιλόσοφοι οργάνωσαν κάποια συνωμοσία εναντίον σου;
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Κάθε άλλο, πατέρα μου, αφού έχουν αδικηθεί κι αυτοί μαζί μ’ εμένα.
ΔΙΑΣ
Από ποιους λοιπόν έχεις αδικηθεί, αν δεν κατηγορείς γι’ αυτό ούτε τους απαίδευτους ούτε τους φιλοσόφους;
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Υπάρχουν κάποιοι, Δία μου, στο ενδιάμεσο μεταξύ των πολλών και αυτών που φιλοσοφούνε. Στην εμφάνιση και στο βλέμμα και στο βάδισμα είναι όμοιοι μ’ εμάς, κι είναι και ντυμένοι με τον ίδιο τρόπο. Έχουν λοιπόν την αξίωση να ανήκουν στη δική μου παράταξη, και τιτλοφορούνται με το δικό μου όνομα, λέγοντας πως είναι μαθητές και σύντροφοι και ακόλουθοί μου. Η ζωή τους όμως, υπερβολικά απαίσια, γεμάτη από αμάθεια και θράσος και ακολασία, είναι μεγάλη προσβολή εναντίον μας. Αδικημένη από αυτούς, πατέρα μου, σηκώθηκα και έφυγα.
ΔΙΑΣ
Αυτό είναι φοβερό, κόρη μου. Αλλά σε τι ακριβώς σε έχουν αδικήσει;
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Πρόσεξε, πατέρα μου, να δεις αν είναι κάτι ασήμαντο. Εσύ, βλέποντας την ανθρώπινη ζωή να είναι γεμάτη από αδικία και παρανομία, επειδή τη συντρόφευε η αμάθεια και η αλαζονεία, οι οποίες και την αναστάτωναν, λυπήθηκες το ανθρώπινο γένος, που παρασυρόταν από την άγνοια, και έστειλες εμένα, με την εντολή να φροντίσω να σταματήσουν να αδικούν ο ένας τον άλλον και να συμπεριφέρονται βίαια και να ζούνε σαν άγρια θηρία, αλλά, στρέφοντας το βλέμμα τους προς την αλήθεια, να αρχίσουν να συμβιώνουν πιο ειρηνικά. Στέλνοντας με λοιπόν μου είπες: “Αυτά που κάνουν οι άνθρωποι, κόρη μου, και την κατάσταση στην οποία βρίσκονται εξαιτίας της αμάθειας, τα βλέπεις κι εσύ η ίδια. Εγώ όμως (επειδή τους λυπάμαι) εσένα, που νομίζω πως είσαι η μόνη που μπορείς να γιατρέψεις όσα γίνονται, εσένα επέλεξα από όλους εμάς, και σε στέλνω για να τους γιατρέψεις”.
Μέρος Β’: http://www.lecturesbureau.gr/1/runaway-part-b-1175/
Σάτιρα φιλοσοφίας
και φιλοσοφούντων
ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΖΗΤΡΟΣ
Εικόνα: https://hiveminer.com/Tags/danae%2Czeus/Recent
