Μη σπας τα φτερά ενός πουλιού κι έπειτα του ζητάς να πετάξει . Μη θρυμματίζεις μια καρδιά κι έπειτα της ζητάς να αγαπήσει. Μη συνθλίβεις μια ψυχή κι έπειτα της ζητάς να είναι ευτυχισμένη. Μη βλέπεις ασχήμια στους ανθρώπους και περιμένεις εκείνοι να δουν ομορφιά σε σένα. Μην κρίνεις...
Τα σπίτια που είχα μου τα πήραν. Έτυχε να 'ναι τα χρόνια δίσεχτα· πολέμοι χαλασμοί ξενιτεμοί· κάποτε ο κυνηγός βρίσκει τα διαβατάρικα πουλιά κάποτε δεν τα βρίσκει· το κυνήγι ήταν καλό στα χρόνια μου, πήραν πολλούς τα σκάγια· οι άλλοι γυρίζουν ή τρελαίνουνται στα καταφύγια. Μη μου μιλάς για τ' αηδόνι...
Ο νους ο δικός μου είναι ένα βασίλειο, ευχάριστα δώρα εκεί μέσα βρίσκω, που ξεπερνούν κάθε άλλη ευλογία που ο κόσμος αντέχει ή από καλοσύνη τη βλασταίνει. Κι ας θέλω εκείνα που οι περισσότεροι έχουν, ο νους μου μου απαγορεύει να τα λαχταρήσω. Κανένα πριγκιπάτο, κανένα...
Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι στη μοναξιά και στη σιωπή. Ξέρω μια πράσινη ραχούλα...
Εσείς οι νέοι άνθρωποι των εποχών πού έρχονται Και της καινούργιας χαραυγής πάνω στις πολιτείες Που δε χτίστηκαν ακόμα, Και σεις που δε γεννηθήκατε, Ακούστε τώρα τη φωνή τη δική μου, Που πέθανα όχι δοξασμένα, αλλά, Σαν τον αγρότη πού δεν όργωσε το χωράφι του Και τον χτίστη πού ξετσίπωτα το έβαλε...
Άκου Ο Θεός μιλά στον καθένα από μας καθώς μας δημιουργεί, και μετά περπατά μαζί μας σιωπηλά έξω από τη νύχτα. Αυτά είναι τα λόγια που ακούμε αμυδρά: Εσύ, που στάλθηκες πέρα από την μνήμη σου, φτάσε στα όρια της επιθυμίας σου. Eνσάρκωσέ με. Άσε τα πάντα να σου συμβούν: ομορφιά και τρόμος. Απλά συνέχισε...
Θεούλη μου, τι σου 'λθε να μ' αγιάσης; νομίζεις πως θα μ’ έμελε καθόλου, αν ήθελες κι εμένα να κολάσης και μ’ έστελλες παρέα του διαβόλου; Μ’ αρέσει ο Παράδεισος, αλήθεια, χωρίς δουλειά σκοτώνω τον καιρό, βλέπω αγίους γύρω μου σωρό, διαβάζω συναξάρια, παραμύθια, κι ακούω και τραγούδια θεϊκά, μα έλα πάλι που δεν...
Μάθαινε και τ' απλούστερα! Για όσους ο καιρός τους ήρθε, Ποτέ δεν είναι αργά! Μάθαινε το ΑΒΓ, δε σε φτάνει, Μα εσύ να το μαθαίνεις! Μην απογοητεύεσαι! Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις! Εσύ την εξουσία πρέπει να πάρεις. Μάθαινε, άνθρωπε στο άσυλο! Μάθαινε, άνθρωπε στη φυλακή! Μάθαινε, γυναίκα στην κουζίνα! Μάθαινε, εξηντάχρονε! Εσύ την εξουσία πρέπει...
Δεν ανησύχησεν ο Νέρων όταν άκουσε του Δελφικού Μαντείου τον χρησμό. «Τα εβδομήντα τρία χρόνια να φοβάται.» Είχε καιρόν ακόμη να χαρεί. Τριάντα χρονώ είναι. Πολύ αρκετή είν’ η διορία που ο θεός τον δίδει για να φροντίσει για τους μέλλοντας κινδύνους. Τώρα στην Pώμη θα επιστρέψει κουρασμένος λίγο, αλλά εξαίσια κουρασμένος από...
Να ξέρεις ότι κάποια ζωή ανάσανε καλύτερα επειδή έζησες εσύ. Αυτό σημαίνει θρίαμβος. Να γελάς πολύ και συχνά. Να αξίζεις τον σεβασμό των ευφυών ανθρώπων και την αγάπη των παιδιών. Να κερδίζεις την επιδοκιμασία των τίμιων κριτών και να υπομένεις την προδοσία των ψεύτικων φίλων . Να εκτιμάς την ομορφιά. Να...
