Περδικόστηθη Τσιγγάνα, ω μαγεύτρα, που μιλείς τα μεσάνυχτα προς τ’ άστρα γλώσσα προσταγής, που μιλώντας γιγαντεύεις και τους κόσμους ξεπερνάς και τ’ αστέρια σού φορούνε μια κορόνα ξωτικιάς! Σφίξε γύρω μου τη ζώνη των αντρίκειω σου χεριών· είμαι ο μάγος της αγάπης, μάγισσα των αστεριών. Μάθε με πώς να κατέχω τα γραφτά θνητών κι εθνών, πώς τ’ απόκρυφα των...
Ενώ σπανίως και με φειδώ λάτρευα τους θεούς ως ένας πλανώμενος μύστης της ασύνετης σοφίας, αναγκάζομαι τώρα να στρέψω προς τα πίσω τα ιστία και να ακολουθήσω πάλι τις διαδρομές, που είχα εγκαταλείψει.. Διότι ο Δίας, που συχνά σχίζει τα νέφη με λαμπρό πυρ, οδήγησε σε αίθριο ουρανό τους βροντώδεις ίππους...
Μίλησε μας για την Αγάπη Κι εκείνος, ύψωσε το κεφάλι του κι αντίκρισε το λαό κι απλώθηκε βαθιά ησυχία. Και με φωνή μεγάλη είπε: Όταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την, Μόλο που τα μονοπάτια της είναι τραχιά κι απότομα. Κι όταν τα φτερά της σε...
Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή, Και όλοι οι άνδρες και οι γυναίκες απλώς οι ηθοποιοί- Έχουν τις εξόδους και τις εισόδους τους, Και ένας άνθρωπος στην εποχή του παίζει πολλά μέρη, Οι πράξεις του είναι επτά αιώνες. Στην αρχή, το βρέφος, Κλαψουρίζοντας και κάνοντας εμετό στα χέρια της νοσοκόμας. Μετά...
Οι δεινόσαυροι, εμείς γεννημένοι έτσι να είμαστε έτσι καθώς τα ασβεστωμένα πρόσωπα χαμογελούν...
Ο έρωτας, όνομα ουσιαστικόν πολύ ουσιαστικόν, ενικού αριθμού, γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού, γένους ανυπεράσπιστου. Πληθυντικός αριθμός οι ανυπεράσπιστοι έρωτες. Ο φόβος, όνομα ουσιαστικόν, στην αρχή ενικός αριθμός και μετά πληθυντικός: οι φόβοι. Οι φόβοι για όλα από δω και πέρα. Η μνήμη, κύριο όνομα των θλίψεων, ενικού αριθμού, μόνον ενικού αριθμού και άκλιτη. Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη. Η νύχτα, όνομα ουσιαστικόν, γένους θηλυκού, ενικός αριθμός. Πληθυντικός αριθμός οι...
Κληροδοτώ τον εαυτό μου στο χώμα για να γεννηθεί μέσα από τη χλόη που αγαπώ, Αν με επιθυμήσεις, ψάξε με κάτω από τις σόλες των παπουτσιών σου. Δεν θα ξέρεις ποιος είμαι ή τι σημαίνω, Ωστόσο εγώ θα σε γεμίζω με υγεία, Το αίμα σου θα κρατώ καθαρό και...
Εγώ, παιδί μου, Αβροκόμη...
Την ώρα την υπέρτατη που θα το σβει το φως μου αγάλια – αγάλια ο θάνατος, ένας θε να είν’ εμένα ο πιο τρανός καημός μου. Δε θα είν’ οι κούφιοι λογισμοί, τα χρόνια τα χαμένα, της φτώχειας η έγνοια, του έρωτα η ακοίμητη λαχτάρα, μια δίψα μες στο αίμα μου, προγονική κατάρα, μήτε η ζωή μου η...
Αυτό το πρωί προσεύχομαι για τους εχθρούς μου Ποιον όμως αποκαλώ εχθρό μου; Ένας εχθρός πρέπει να είναι άξιος να ασχοληθείς μαζί του. Γυρίζω προς την κατεύθυνση του ήλιου και συνεχίζω το δρόμο μου. Είναι η καρδιά που θέτει το ερώτημα, όχι το εξοργισμένο μου μυαλό. Η καρδιά είναι η...
