ΠΟΙΗΣΗ

Λοστρόμε φίλε (ΝΙΚΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΣ)

Σ' είχα ξεχάσει, μα απόψε τι να πω, πάνω απ' το στίγμα σου περνώ κι έχεις μπουνάτσα, ένα τσιγάρο αναμμένο σου πετώ, ...

27 Φεβρουαρίου, 2021

Che fece … il gran rifiuto (Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ)

Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μιά μέρα που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Οχι να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα   πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του. Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι, όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον...

14 Φεβρουαρίου, 2021

«Το άγγελμα της ημέρας» (ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ)

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει. Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι κι αν γίνει!     Aντώνης Σαμαράκης   Εικόνα: https://gr.pinterest.com/pin/221802350387354432/...

06 Ιανουαρίου, 2021

Νύχτωσε (ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ)

Από τα τελευταία του ποιήματα, συγκινητικό στην πρώτη του γραφή, είναι το «Νύχτωσε», γραμμένο στην Αθήνα την 1.1.88: Ακόμη ένας χρόνος… είπε· Ενας χρόνος περισσότερο στο χρόνο του Ενας χρόνος λιγότερο απ’ το χρόνο του. Απ’ το παράθυρο είδαμε Βαρέθηκε τα ποιήματα, Βαρέθηκε τη μουσική. Τ’ αγάλματα κωφάλαλα. Να πιω τον καφέ...

30 Δεκεμβρίου, 2020

Τα Άλογα του Αχιλλέως (Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ)

Τον Πάτροκλο σαν είδαν σκοτωμένο, που ήταν τόσο ανδρείος, και δυνατός, και νέος, άρχισαν τ’ άλογα να κλαίνε του Αχιλλέως· η φύσις των η αθάνατη αγανακτούσε για του θανάτου αυτό το έργον που θωρούσε. Τίναζαν τα κεφάλια των και τες μακριές χαίτες κουνούσαν, την γη χτυπούσαν με τα πόδια, και θρηνούσαν τον...

12 Δεκεμβρίου, 2020

Σπασμένα φτερά (NAJWA ZEBIAN)

Μη σπας τα φτερά ενός πουλιού κι έπειτα του ζητάς να πετάξει . Μη θρυμματίζεις μια καρδιά κι έπειτα της ζητάς να αγαπήσει. Μη συνθλίβεις μια ψυχή κι έπειτα της ζητάς να είναι ευτυχισμένη. Μη βλέπεις ασχήμια στους ανθρώπους και περιμένεις εκείνοι να δουν ομορφιά σε σένα. Μην κρίνεις...

16 Νοεμβρίου, 2020

Το σπίτι κοντά στη θάλασσα (ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ)

Τα σπίτια που είχα μου τα πήραν. Έτυχε να 'ναι τα χρόνια δίσεχτα· πολέμοι χαλασμοί ξενιτεμοί· κάποτε ο κυνηγός βρίσκει τα διαβατάρικα πουλιά κάποτε δεν τα βρίσκει· το κυνήγι ήταν καλό στα χρόνια μου, πήραν πολλούς τα σκάγια· οι άλλοι γυρίζουν ή τρελαίνουνται στα καταφύγια.   Μη μου μιλάς για τ' αηδόνι...

10 Νοεμβρίου, 2020

Ο νους ο δικός μου είναι ένα βασίλειο (EDWARD DYER)

Ο νους ο δικός μου είναι ένα βασίλειο, ευχάριστα δώρα εκεί μέσα βρίσκω, που ξεπερνούν κάθε άλλη ευλογία που ο κόσμος αντέχει ή από καλοσύνη τη βλασταίνει. Κι ας θέλω εκείνα που οι περισσότεροι έχουν, ο νους μου μου απαγορεύει να τα λαχταρήσω. Κανένα πριγκιπάτο, κανένα...

30 Οκτωβρίου, 2020

Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι (ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ)

Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι στη μοναξιά και στη σιωπή. Ξέρω μια πράσινη ραχούλα...

20 Οκτωβρίου, 2020

MΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΝΕΟΛΑΙΑ (BERTOLT BRECHT)

Εσείς οι νέοι άνθρωποι των εποχών πού έρχονται Και της καινούργιας χαραυγής πάνω στις πολιτείες Που δε χτίστηκαν ακόμα, Και σεις που δε γεννηθήκατε, Ακούστε τώρα τη φωνή τη δική μου, Που πέθανα όχι δοξασμένα, αλλά, Σαν τον αγρότη πού δεν όργωσε το χωράφι του Και τον χτίστη πού ξετσίπωτα το έβαλε...

17 Οκτωβρίου, 2020