Μάθαινε και τ’ απλούστερα! Γι’ αυτούς Που ο καιρός τους ήρθε Ποτέ δεν είναι πολύ αργά! Μάθαινε το αβγ, δε σε φτάνει, μα συ Να το μαθαίνεις! Μη σου κακοφανεί! Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις! Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία. Μάθαινε, άνθρωπε στο άσυλο! Μάθαινε, άνθρωπε στη φυλακή! Μάθαινε, γυναίκα στην κουζίνα! Μάθαινε,...
Αν είσαι απ’ τους αληθινά εκλεκτούς, την επικράτησί σου κοίταζε πώς αποκτάς. Όσο κι αν δοξασθείς, τα κατορθώματά σου στην Ιταλία και στην Θεσσαλία όσο κι αν διαλαλούν οι πολιτείες, όσα ψηφίσματα τιμητικά κι αν σ’ έβγαλαν στη Ρώμη οι θαυμασταί σου, μήτε η χαρά σου, μήτε ο θρίαμβος θα μείνουν, μήτε ανώτερος...
«ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΣΤΕ ότι προσφέρετε τα πάντα σε κάποιους, αλλά εκείνοι δεν τα εκτιμούν, μήπως ήλθε η στιγμή να αναρωτηθείτε, αν αυτά που δίνετε με τόσο μεγάλη ένταση, πραγματικά δεν τους ενδιαφέρουν. Αλλά κι αν τους ενδιαφέρουν, προτιμούν μια άλλη μάρκα κι όχι τη...
Ευτυχισμένος που έκανε το ταξίδι του Οδυσσέα. Ευτυχισμένος αν στο ξεκίνημα, ένιωθε γερή την αρματωσιά μιας αγάπης, απλωμένη μέσα στο κορμί του, σαν τις φλέβες όπου βουίζει το αίμα. Μιας αγάπης με ακατέλυτο ρυθμό, ακατανίκητης σαν τη μουσική και παντοτινής γιατί γεννήθηκε όταν γεννηθήκαμε και σαν πεθαίνουμε, αν...
Δὲν ἤξερεν ὁ βασιλεὺς Κλεομένης, δὲν τολμοῦσε – δὲν ἤξερε ἕναν τέτοιον λόγο πῶς νὰ πεῖ πρὸς τὴν μητέρα του: ὅτι ἀπαιτοῦσε ὁ Πτολεμαῖος γιὰ ἐγγύησιν τῆς συμφωνίας των ν᾿ ἀποσταλεῖ κι αὐτὴ εἰς Αἴγυπτον καὶ νὰ φυλάττεται· λίαν ταπεινωτικόν, ἀνοίκειον πρᾶγμα. Κι ὅλο ἤρχονταν γιὰ νὰ μιλήσει· κι ὅλο δίσταζε. Κι...
Κι εμάς που σε αγαπάμε πώς θα μας λέγανε; Συκοφαντία Γιατί δάκρυσες παιδί μου; Απαίσιο δεν είναι όταν σε μαλώνουν για το τίποτα; Γέμισες μελάνια από το γράψιμο – γι’ αυτό σε λένε βρώμικο; Θα τολμούσες να αποκαλέσεις την πανσέληνο βρώμικη γιατί γέμισε το πρόσωπό της μελάνια; Για καθετί ασήμαντο εσένα κατηγορούν, παιδί...
(Aπόσπασμα) Κι εσείς δικαστές που θέλετε να είστε δίκαιοι, τι κρίση θα βγάλετε γι' αυτόν που αν και είναι τίμιος στα χέρια είναι όμως κλέφτης στη σκέψη; Και ποιά ποινή θα βάζατε σ' αυτόν που σκοτώνει την σάρκα, αλλά δολοφονείται ο ίδιος στην ψυχή; Και πως θα τιμωρήσετε...
Με λόγια, με φυσιογνωμία, και με τρόπους μια εξαίρετη θα κάμω πανοπλία· και θ’ αντικρύζω έτσι τους κακούς ανθρώπους χωρίς να έχω φόβον ή αδυναμία. Θα θέλουν να με βλάψουν. Aλλά δεν θα ξέρει κανείς απ’ όσους θα με πλησιάζουν πού κείνται η πληγές μου, τα τρωτά μου μέρη, κάτω από τα...
Η μέρα μόλις ξεκίνησε και … είναι έξι η ώρα το βράδυ. Μόλις έφτασε η Δευτέρα και είναι ήδη Σάββατο. Και ο μήνας έχει ήδη τελειώσει. Και η χρονιά σχεδόν τελείωσε. Και έχουν περάσει ήδη 40, 50 ή 60 χρόνια της ζωής μας. Και συνειδητοποιούμε ότι χάσαμε τους γονείς μας,...
Να μην κοιτάς, λοιπόν, μα να παρατηρείς. Γιατί η παρατήρηση έχει διάρκεια. Κι η διάρκεια είναι πάθος. Η διάρκεια είναι πάθος. Ένα πάθος που σιγοκαίει. Σύμφωνοι χωρίς φλόγες αφού τις καταπίνει. Αλλά και χωρίς καπνούς. Με λιγότερη στάχτη. Δεν κορώνει μου λες. Ούτε κρυώνει. Αντιθέτως κρατάει ζωντανή τη φωτιά. Έστω τη σπίθα. Είναι κάτι κι αυτό. Είναι πολύ. Είναι...
