«Το άγγελμα της ημέρας» (ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ)
Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει. Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος...
Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει. Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος...
Από τα τελευταία του ποιήματα, συγκινητικό στην πρώτη του γραφή, είναι το «Νύχτωσε», γραμμένο στην Αθήνα την 1.1.88: Ακόμη ένας χρόνος… είπε· Ενας χρόνος περισσότερο...
Τον Πάτροκλο σαν είδαν σκοτωμένο, που ήταν τόσο ανδρείος, και δυνατός, και νέος, άρχισαν τ’ άλογα να κλαίνε του Αχιλλέως· η φύσις των η αθάνατη αγανακτούσε για...
Μη σπας τα φτερά ενός πουλιού κι έπειτα του ζητάς να πετάξει . Μη θρυμματίζεις μια καρδιά κι έπειτα της ζητάς να αγαπήσει. Μη συνθλίβεις...
Τα σπίτια που είχα μου τα πήραν. Έτυχε να 'ναι τα χρόνια δίσεχτα· πολέμοι χαλασμοί ξενιτεμοί· κάποτε ο κυνηγός βρίσκει τα διαβατάρικα πουλιά κάποτε δεν τα...
Ο νους ο δικός μου είναι ένα βασίλειο, ευχάριστα δώρα εκεί μέσα βρίσκω, που ξεπερνούν κάθε άλλη ευλογία που ο κόσμος αντέχει ή...
Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι στη μοναξιά και στη σιωπή. Ξέρω μια πράσινη ραχούλα...
Εσείς οι νέοι άνθρωποι των εποχών πού έρχονται Και της καινούργιας χαραυγής πάνω στις πολιτείες Που δε χτίστηκαν ακόμα, Και σεις που δε γεννηθήκατε, Ακούστε τώρα τη...
Άκου Ο Θεός μιλά στον καθένα από μας καθώς μας δημιουργεί, και μετά περπατά μαζί μας σιωπηλά έξω από τη νύχτα. Αυτά είναι τα λόγια που ακούμε αμυδρά: Εσύ,...
Θεούλη μου, τι σου 'λθε να μ' αγιάσης; νομίζεις πως θα μ’ έμελε καθόλου, αν ήθελες κι εμένα να κολάσης και μ’ έστελλες παρέα του διαβόλου; Μ’...