fbpx

ΠΟΙΗΣΗ

Ας υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει στο μαύρο αδιέξοδο, στην άβυσσο του νου. Ας υποθέσουμε πως ήρθανε τα δάση μ’  αυτοκρατορικήν εξάρτηση πρωινού θριάμβου,  με πουλιά, με...

Καθόμαστε σαν πάντα οι δύο βράδυ στο σπίτι˙ αντικρινά της εγώ γειρμένος στο βιβλίο, σκυμμένη εκείνη στη δουλειά της. Και το βιβλίο ήτανε στίχοι, ψυχή από λάμψη και...

Συμβιβασμοί αναμένονται και αύριο σε όλη τη χώρα με συνεχείς πτώσεις αξιοπρέπειας. Μέχρι τα μεσάνυχτα, οι φωνές θα πνέουν ασθενείς ενώ χιόνι θα...

Το πρώτο βράδυ Πλησιάζουν Και κόβουν ένα λουλούδι από τον κήπο μας Και εμείς δεν λέμε τίποτα. Το δεύτερο βράδυ, Δεν κρύβονται πλέον, Πατάνε πάνω στα λουλούδια, σκοτώνουν τον...

«Μέριασε βράχε νὰ διαβῶ!» τὸ κύμα ἀνδρειωμένο λέγει στὴν πέτρα τοῦ γυαλοῦ θολό, μελανιασμένο. Μέριασε, μὲς στὰ στήθη μου, ποὖσαν νεκρὰ καὶ κρύα, μαῦρος βοριὰς ἐφώλιασε...

Τούτο το μαχαίρι είναι γερά μπηγμένο Στα πλευρά μου ανάμεσα Καμπουριάζω απ’ τον πόνο Παραμιλώ απ’ τον πόνο Δεν μπορώ να ρίξω ένα ρούχο πάνω μου Δεν μπορώ...

«Σοφοί δε Προσιόντων» Θεοὶ μὲν γὰρ μελλόντων, ἂνθρωποι δὲ γιγνομένων, σοφοὶ δὲ προσιόντων αἰσθάνονται. Φιλόστρατος, Τὰ ἐς τὸν Τυανέα Ἀπολλώνιον, VIII, 7 Οἱ ἄνθρωποι γνωρίζουν τὰ γινόμενα. Τὰ μέλλοντα γνωρίζουν...

Loading new posts...
No more posts

Facebook

Instagram

Follow Me on Instagram