17 Σεπ Νευρωτική Αγάπη | Μέρος Β’
Μία διαφορετική μορφή νευρωτικής παθολογίας εντοπίζεται στις περιπτώσεις όπου η κύρια προσκόλληση είναι στο πρόσωπο του πατέρα.
Ένα σχετικό παράδειγμα είναι η περίπτωση του άντρα που έχει ψυχρή και αποστασιοποιημένη μητέρα, ενώ ο πατέρας (εν μέρει και ως συνέπεια της ψυχρότητας από τη μητρική πλευρά) επικεντρώνει όλη του τη στοργή και το ενδιαφέρον στο γιο. Είναι ένας “καλός πατέρας”, όμως την ίδια στιγμή είναι και αυταρχικός. Κάθε φορά που είναι ευχαριστημένος με τη συμπεριφορά του γιου του τον επαινεί, του χαρίζει δώρα και είναι στοργικός μαζί του, κάθε φορά όμως που είναι δυσαρεστημένος με το γιο του αποτραβιέται από κοντά του ή τον αποπαίρνει. Ο γιος, για τον οποίο η πατρική αγάπη είναι και η μόνη που έχει, προσκολλάται στον πατέρα με δουλικό τρόπο. Ο κύριος σκοπός του στη ζωή είναι να ευχαριστήσει τον πατέρα του – και όταν το πετυχαίνει νιώθει ευτυχισμένος, ασφαλής και ικανοποιημένος.
Όταν όμως κάνει κάποιο λάθος, όταν αποτυγχάνει, όταν δεν κατορθώνει να ευχαριστήσει τον πατέρα του, νιώθει απαξιωμένος, νιώθει απόρριψη και πως έχει χάσει την πατρική αγάπη. Στην κατοπινή του ζωή, αυτός ο άντρας θα προσπαθήσει να ξαναβρεί μία πατρική φιγούρα για να προσκολληθεί σε αυτή με έναν παρόμοιο τρόπο. Ολόκληρη η ζωή του γίνεται μία αλληλουχία από συναισθηματικές μεταπτώσεις, ανάλογα με το αν θα κατορθώνει ή όχι να κερδίσει τον πατρικό έπαινο. Τέτοιου είδους άντρες είναι συχνά πολύ επιτυχημένοι στην κοινωνική τους σταδιοδρομία. Είναι ευσυνείδητοι, είναι άνθρωποι εμπιστοσύνης, πρόθυμοι – υπό τον όρο ότι το άτομο που έχουν επιλέξει ως πατρική φιγούρα ξέρει πώς να τους χειριστεί. Άλλα στις σχέσεις τους με τις γυναίκες παραμένουν επιφυλακτικοί και αποστασιοποιημένοι. Η γυναίκα δεν έχει κεντρική σημασία για αυτούς, συνήθως νιώθουν μία ελαφριά περιφρόνηση για τη γυναίκα τους, πολλές φορές μάλιστα μασκαρεμένη σε ένα ενδιαφέρον παρόμοιο με το πατρικό ενδιαφέρον για ένα μικρό κοριτσάκι. Αρχικά μπορεί να εντυπωσιάσουν μία γυναίκα με την έντονη αρρενωπότητά τους, όμως όσο περνά ο καιρός η απογοήτευση της γυναίκας την οποία έχουν παντρευτεί αυξάνεται όλο και περισσότερο, καθώς αυτή διαπιστώνει ότι είναι καταδικασμένη να παίξει έναν δευτερεύοντα ρόλο σε σχέση με την πρωταρχική αφοσίωση του συζύγου της στην πατρική φιγούρα, που είναι ανά πάσα στιγμή κυρίαρχη στη ζωή του. Η μοναδική περίπτωση να μην απογοητευτεί η γυναίκα είναι αν τυχαίνει να είναι κι αυτή από την πλευρά της προσκολλημένη στο πατέρα της, οπότε νιώθει ευτυχισμένη με ένα σύζυγο που σχετίζεται μαζί της, όπως θα σχετιζόταν με ένα ιδιότροπο παιδί.
Μέρος Α’: http://www.lecturesbureau.gr/1/neurotic-love-part-a/
Μέρος Γ’: http://www.lecturesbureau.gr/1/neurotic-love-part-c/
Η τέχνη της Αγάπης
Erich Fromm
Εικόνα: ‘Κοιμισμένοι εραστές’ (http://www.exposureguide.com/media/2013/02/sleeping-lovers-2-600×479.jpeg)
