29 Απρ Ο ξυλοκόπος και ο φίλος του (ΑΙΣΩΠΟΣ)
Ήταν ένας άνθρωπος που έκοβε ξύλα πλάι στο ποτάμι, όταν ξαφνικά του έπεσε το τσεκούρι του μέσα στο νερό και παρασύρθηκε μακριά από το ρεύμα. Τότε ο ξυλοκόπος κάθισε κάτω στην όχθη και έβαλε τα κλάματα, μέχρι που τον λυπήθηκε η καλή νεράιδα και παρουσιάστηκε μπροστά του. Μόλις πληροφορήθηκε από τον άνθρωπό μας την αιτία για τα τόσα δάκρυα, η νεράιδα βούτηξε μια πρώτη φορά μέσα και μετά από λίγο έβγαλε στην επιφάνεια ένα τσεκούρι όλο από χρυσάφι.
Ρώτησε λοιπόν τον εργάτη: «Είναι τούτο εδώ το τσεκούρι σου;». Όμως ο ξυλοκόπος αποκρίθηκε πως δεν ήταν το δικό του.
Τη δεύτερη φορά, που λέτε, η νεράιδα ανέσυρε ασημένιο τσεκούρι και ρώτησε ξανά: «Αυτό είναι που έχασες;». Πάλι βέβαια αρνήθηκε ο άνθρωπος.
Την τρίτη φορά, λοιπόν, η νεράιδα έβγαλε έξω και του έφερε επιτέλους το δικό του πελέκι.
Ο ξυλοκόπος το αναγνώρισε, και ο θεός επιδοκίμασε την τιμιότητά του. Γι᾽ αυτό του χάρισε σαν ανταμοιβή όλα τα τσεκούρια.
Όλος χαρά τα πήρε ο ανθρωπάκος και έτρεξε να βρει τους φίλους του, για να τους διηγηθεί τί είχε συμβεί. Τώρα, ανάμεσά τους υπήρχε κάποιος που ζήλεψε και έβαλε στον νου του να αποκτήσει και αυτός τα ίδια. Μια και δυο, λοιπόν, άδραξε ένα πελέκι, έσπευσε στην όχθη του ίδιου ποταμού, και αφού έκοψε λίγα ξύλα, πέταξε επίτηδες το τσεκούρι του μέσα στα στροβιλιζόμενα νερά. Μετά έκατσε χάμω και έπιασε να κλαψουρίζει.
Με τα πολλά, εμφανίστηκε σε κάποια στιγμή και η καλή νεράιδα και τον ρώτησε τί του είχε συμβεί. «Αχ, το τσεκούρι μου, έχασα το τσεκούρι μου», κραύγαζε ο πονηρός.
Η νεράιδα έφερε στην επιφάνεια το χρυσό τσεκούρι και ρώτησε επίμονα τον άνθρωπο αν ήταν τούτο που είχε χάσει. Ο πλεονέκτης τότε, νιώθοντας μεγάλη έξαψη από το επικείμενο κέρδος, αποκρίθηκε: «Ναι, ναι, αυτό είναι».
Αμ δε: Η καλή νεράιδα όχι μόνο δεν του το χάρισε, αλλά δεν του έφερε πίσω ούτε καν το δικό του πελέκι.
Το δίδαγμα του μύθου: Όσο συντρέχουν οι θεοί τους τίμιους ανθρώπους, άλλο τόσο εχθρεύονται τους απατεώνες.
Παραλλαγή μύθου του Αισώπου
ΕΙΚΟΝΑ : pinterest.com/pin/135178426310710596/
