fbpx

ΠΟΙΗΜΑ 277 (Σονέτο για τον Giorgio Vasari,1550) [MICHELANGELO]

ΠΟΙΗΜΑ 277 (Σονέτο για τον Giorgio Vasari,1550) [MICHELANGELO]

Αφού με το μολύβι αλλά και με το χρώμα
την τέχνη κάνατε ισότιμη της φύσης,
κι ίσως και μ’ έναν τρόπο ανώτερή της,
τις ομορφιές της ξαναδίνοντας σ’ εμάς πιο όμορφες ακόμα,
τώρα που το σοφό σας χέρι αφιερώσατε
σε έργο ευγενέστερο, τη συγγραφή,
τη μόνη που σας έλειπε δική της αρετή,
την τέχνη τού να δίνεις τη ζωή, ακέραιη αφομοιώσατε.

Όποια εποχή λαχτάρησε να συναγωνιστεί
μαζί της στη δημιουργία ωραίων έργων,
υπέκυψε σαν έφτασε το τέλος που από τη μοίρα έχει οριστεί.

Μα τώρα επιστρέφουν πάλι ζωντανές
οι μνήμες οι νεκρές όλων εκείνων, κι έτσι κι εσείς
μαζί μ’ αυτές,
κόντρα στη μοίρα, θα ‘χετε αιώνια ζωή.

ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΜΙΧΑΗΛ ΑΓΓΕΛΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ

Εικόνα: http://www.italianways.com/michelangelos-moses-gods-friend/



Facebook

Instagram

Follow Me on Instagram