
27 Δεκ Μαρία Αντουανέτα, η ελαφρόμυαλη
Ο Λουδοβίκος ΙΣΤ’ γεννήθηκε το 1754 και μεγάλωσε αποκτώντας μερικά βασιλικά προτερήματα: Ήταν φανατικός με το κυνήγι, είχε χόμπι τη μεταλλοτεχνία και χαρακτηριζόταν από μια αξιοθαύμαστη λαιμαργία που πολύ γρήγορα τον έκανε να διαθέτει βασιλικές διαστάσεις. Όμως, όσο παχύσαρκος κι αν ήταν, δεν έπαυε να γοητεύει τις κυρίες μια και ο θρόνος του ανήκε.
Κόρη του Φραγκίσκου της Αυστρίας ήταν η Μαρία Αντουανέτα. Γεννημένη το 1755, η Μαρία συναγωνιζόταν επάξια τον γαμπρό σε βασιλικά προσόντα: Ελαφρόμυαλη, επιπόλαιη, σπάταλη.
Ο 16χρονος Λουδοβίκος και η 15χρονη Μαρία παντρεύτηκαν στις 16 Μαΐου του 1770, σε λαμπρή τελετή.
Ο Λουδοβίκος ΙΣΤ’ πατούσε τα είκοσι όταν το 1774 ανέβηκε στο θρόνο. Μέσα σε 15 χρόνια, αυτός κι η γυναίκα του η Μαρία Αντουανέτα κατάφεραν να γίνουν λαομίσητοι, να προκαλούν το δημόσιο αίσθημα με τις σπατάλες τους, την ώρα που ο λαός πεινούσε, και να επιταχύνουν την πορεία προς τη γαλλική επανάσταση. Έχει μείνει ξακουστό το επεισόδιο με την άμυαλη βασίλισσα που, κάποτε, ρώτησε:
«Γιατί φωνάζει ο λαός;»
Κάποιος της απάντησε:
«Επειδή πεινάει. Δεν έχει ψωμί, να φάει».
Και η Μαρία Αντουανέτα απόρησε:
«Τότε, γιατί δεν τρώει παντεσπάνι;».
Η κατάσταση ήταν τραγική. Από τα 25 εκατομμύρια των κατοίκων, γύρω στους 400.000 αριστοκράτες και ανώτεροι κληρικοί ζούσαν πλουσιοπάροχα μοιράζοντας μεταξύ τους τα αξιώματα και τις θέσεις κλειδιά. Οι υπόλοιποι πεινούσαν. Πάνω από 130.000 ιερωμένοι ζούσαν ζητιανεύοντας ή δουλεύοντας εργάτες στα τσιφλίκια.
Στα 1777, ο Λουδοβίκος αποδέσμευσε και τις εξαγωγές δίνοντας την ευκαιρία στους αριστοκράτες της γης να πουλήσουν το σιτάρι σε άλλες χώρες. Το 1788, οι σιταποθήκες άδειασαν, ενώ τρομακτικές θύελλες και χαλάζι κατέστρεψαν την παραγωγή. Χρεωμένοι οι μικροϊδιοκτήτες άρχισαν να συρρέουν στις πόλεις αναζητώντας δουλειά. Τα μεροκάματα έπεφταν, ο πληθωρισμός έτρεχε με 50%, ψωμί δεν υπήρχε, οι προβλέψεις για τη νέα σπορά ήταν δυσοίωνες. Στις 16 Αυγούστου, η Γαλλία χρεοκόπησε.
ΕΘΝΟΣ
9 / 7 / 1998