04 Ιούν Είχε μπουχτίσει με το χρήμα, είχε μπουχτίσει με τις γυναίκες, είχε μπουχτίσει… (OSHO) | Μέρος Α’
Κάποτε ένας νεαρός άντρας, ο οποίος ανήκε σε μια πλούσια και αριστοκρατική οικογένεια, ήρθε σε ένα δάσκαλο του Ζεν.
Είχε γνωρίσει τα πάντα και είχε παραδοθεί σε κάθε επιθυμία. Είχε μπουχτίσει όμως. Είχε μπουχτίσει με το χρήμα, είχε μπουχτίσει με το σεξ, είχε μπουχτίσει με τις γυναίκες, είχε μπουχτίσει με το κρασί.
Ήρθε στον δάσκαλο του Ζεν και είπε: “Έχω μπουχτίσει με τον κόσμο. Υπάρχει τρόπος να μεταμορφωθώ; Υπάρχει τρόπος να γνωρίσω τον εαυτό μου, να γνωρίσω ποιος είμαι; Πρέπει όμως να σου πω, πριν μου πεις οτιδήποτε, ότι δεν έχω πολλή υπομονή και δεν μπορώ να επιμείνω για πολύ σε τίποτα. Έτσι, αν μου δώσεις μια τεχνική ή αν μου πεις να διαλογιστώ, μπορεί να το κάνω για μερικές μέρες, ύστερα όμως θα το παρατήσω και θα ξαναγυρίσω στον κόσμο, αν και ξέρω καλά ότι εκεί με περιμένει μόνο η δυστυχία και ο θάνατος. Έτσι είναι όμως ο νους μου. Δεν έχω υπομονή ούτε μπορώ να επιμείνω σε τίποτα”.
Ο δάσκαλος είπε: “Αν δεν έχεις υπομονή και επιμονή, θα είναι πολύ δύσκολο, επειδή θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για να ξεκάνεις όλα όσα έχεις κάνει στο παρελθόν. Θα πρέπει να πας προς τα πίσω και να φτάσεις στη στιγμή που γεννήθηκες, όταν ήσουν φρέσκος, νέος. Πρέπει να επιτευχθεί και πάλι εκείνη η φρεσκάδα. Αν όμως λες ότι δεν μπορείς να επιμείνεις κι ότι σε λίγες μέρες θα τα παρατήσεις, θα είναι δύσκολο. Πες μου κάτι όμως: Ενδιαφέρθηκες ποτέ για οτιδήποτε, τόσο βαθιά, που να σε απορρόφησε τελείως;”
Ο νεαρός σκέφτηκε και είπε: “Ναι, μόνο για το σκάκι. Το αγαπάω και είναι το μοναδικό πράγμα που με σώζει. Μόνο με το σκάκι μπορώ να περάσω όμορφα”.
Ο δάσκαλος είπε: “Τότε κάτι μπορεί να γίνει”. Κάλεσε τον βοηθό του και του είπε να πάει να φωνάξει ένα μοναχό, ο οποίος διαλογιζόταν επί δώδεκα χρόνια στο μοναστήρι και να πει στο μοναχό να φέρει μαζί του και το σκάκι.
Όταν είχε έρθει ο μοναχός, είχε φέρει μαζί του και το σκάκι. Ήταν κάπως εξοικειωμένος με το σκάκι, είχε όμως να παίξει δώδεκα χρόνια. Διαλογιζόταν συνεχώς μέσα στο κελί του. Είχε ξεχάσει και τον κόσμο και το σκάκι και τα πάντα.
Όταν ο μοναχός έφερε το σκάκι, ο δάσκαλος του είπε: “Στήσε τα πιόνια μοναχέ! Θα παίξεις μ’ αυτόν τον άνθρωπο μια παρτίδα σκάκι. Θα είναι ένα επικίνδυνο παιχνίδι. Αν χάσεις, εδώ είναι το σπαθί μου και θα σου κόψω το κεφάλι, γιατί δεν θα μου άρεσε να χάσει ένας μοναχός που διαλογίζεται επί δώδεκα χρόνια από ένα συνηθισμένο άνθρωπο”.
Ο νεαρός ένιωσε άβολα κι ύστερα ο δάσκαλος γύρισε προς το μέρος του και είπε: “Λες ότι το σκάκι σε απορροφά τελείως. Απορροφήσου λοιπόν, χάσου τελείως μέσα στο σκάκι, γιατί είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Αν χάσεις εσύ, θα κόψω το δικό σου κεφάλι”.
Για μια στιγμή ο νεαρός σκέφτηκε να το βάλει στα πόδια. Αυτό επρόκειτο να είναι ένα επικίνδυνο παιχνίδι και δεν είχε έρθει εδώ γι’ αυτό. Έτσι όμως θα ατιμαζόταν. Ήταν γιος πολεμιστή και το να το βάλει στα πόδια φοβούμενος τον θάνατο δεν ήταν στο αίμα του. Έτσι, πήρε τη θέση του πίσω απ’ το σκάκι.
Το παιχνίδι άρχισε. Ο νεαρός έτρεμε σαν φύλλο μέσα στο δυνατό άνεμο. Όλο του το σώμα έτρεμε. Άρχισε να ιδρώνει. Τον έλουσε κρύος ιδρώτας από το κεφάλι μέχρι τις πατούσες του. Ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου και η σκέψη σταμάτησε, επειδή όποτε βρίσκεσαι σε τόσο έκτακτη ανάγκη, δεν μπορείς να σκεφτείς. Η σκέψη χρειάζεται χρόνο κι όταν υπάρχει έκτακτη ανάγκη, δεν υπάρχει χρόνος. Πρέπει να κάνεις αμέσως κάτι.
Μέρος Β’: http://www.lecturesbureau.gr/1/he-had-been-booing-with-money-he-had-been-booing-with-the-women-part-b-1335/
ΡΙΖΕΣ ΚΑΙ ΦΤΕΡΑ
OSHO
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΡΕΜΠΕΛ
Εικόνα: https://gr.pinterest.com/pin/245657354654958637/?lp=true
