22 Ιαν Επαμφοτερίζουσα συμπεριφορά – Όταν κάποιος αποφεύγει να πάρει σαφή θέση υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς λόγω σύγχυσης ή λόγω ίδιου συμφέροντος
Μια σπάνια λέξη που ίσως δεν συναντούμε συχνά είναι η λέξη «επαμφοτερίζων». Πρόκειται για μια λέξη που προέρχεται από τα αρχαία ελληνικά και αποτελείται από το πρόθεμα «επί» και τη λέξη «αμφότεροι», που σημαίνει “και τους δύο”.
Ετυμολογία και σημασία:
Η λέξη «επαμφοτερίζων» σημαίνει αυτόν που τείνει προς δύο διαφορετικές κατευθύνσεις ή που υποστηρίζει δύο αντίθετες απόψεις ταυτόχρονα. Η έννοια της λέξης υποδηλώνει έναν άνθρωπο που δεν παίρνει σαφή θέση σε μια κατάσταση ή διαμάχη, αλλά δείχνει να έχει μια διφορούμενη στάση.
Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει κάτι που αμφιταλαντεύεται ή που μπορεί να ερμηνευθεί με δύο διαφορετικούς τρόπους. Για παράδειγμα, μια συμπεριφορά που είναι επαμφοτερίζουσα μπορεί να εκληφθεί είτε ως αβεβαιότητα είτε ως προσπάθεια συμβιβασμού.
Χρήσεις στη σύγχρονη γλώσσα:
Παρόλο που η λέξη επαμφοτερίζων δεν χρησιμοποιείται συχνά στην καθημερινή γλώσσα, εμφανίζεται σε πιο επίσημες συζητήσεις, πολιτικές αναλύσεις ή φιλοσοφικά κείμενα. Στον τομέα της πολιτικής, για παράδειγμα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει έναν πολιτικό που δεν δείχνει σαφή υποστήριξη προς κάποια πλευρά σε μια διχογνωμία ή έναν νόμο. Σε φιλοσοφικές συζητήσεις, μπορεί να αναφέρεται σε ιδέες που έχουν αμφιβολίες και μπορούν να εξηγηθούν με περισσότερους από έναν τρόπους.
Σύνδεση με την καθημερινότητα:
Η έννοια της λέξης μπορεί να εφαρμοστεί και σε καθημερινές καταστάσεις. Σκεφθείτε κάποιον φίλο ή συνεργάτη που πάντα δυσκολεύεται να πάρει ξεκάθαρη θέση σε ένα ζήτημα ή προσπαθεί να μείνει ουδέτερος σε μια συζήτηση. Αυτό το άτομο μπορεί να χαρακτηριστεί ως επαμφοτερίζον, γιατί δεν δίνει μια σαφή, μονοσήμαντη απάντηση.
Η λέξη «επαμφοτερίζων» είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του πώς η ελληνική γλώσσα μπορεί να αποδώσει με ακρίβεια και πολυπλοκότητα μια κατάσταση όπου δεν υπάρχει σαφήνεια ή αποφασιστικότητα. Παρόλο που είναι σπάνια στη χρήση, η λέξη αυτή προσφέρει έναν κομψό και περιεκτικό τρόπο να περιγράψουμε διφορούμενες συμπεριφορές ή καταστάσεις.
Εκφράσεις που αποδίδουν την επαμφοτερίζουσα συμπεριφορά :
1. Κατά το Καφαβικό:
“Είπεν ο Μυρτίας, Σύρος σπουδαστής στην Αλεξάνδρεια, …εν μέρει εθνικός κι εν μέρει χριστιανίζων”
2. “Και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ”
Καταγωγή της φράσης
Η Αστυνομία Πόλεων ήταν ένα σώμα που εκτελούσε τα αστυνομικά καθήκοντα σε ορισμένες από τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Ιδρύθηκε το 1920 και το 1984 συγχωνεύθηκε με την Ελληνική Χωροφυλακή στη σύγχρονη Ελληνική Αστυνομία.
Τον Ιούλιο του 1920, βάσει του Νόμου 1370/1918 του Ελευθερίου Βενιζέλου: “Εν ταις πόλεσιν Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Πατρών και Κερκύρας, θέλει συσταθεί ιδία Υπηρεσία Αστυνομίας δια τα κυρίως αστυνομικά έργα…“.
Η πρώτη πόλη που απέκτησε Αστυνομία Πόλεων ήταν η Κέρκυρα το 1921 (στην Κέρκυρα ήταν εγκατεστημένες για πολλά χρόνια και οι Σχολές της Αστυνομίας Πόλεων). Ακολούθως, η Πάτρα (1922), ο Πειραιάς (1923) και η Αθήνα (1925). Στη Θεσσαλονίκη, τελικά, δεν εγκαταστάθηκε η Αστυνομία και, λόγω της εγγύτητάς της στα σύνορα, (αλλά και της έντονης αντίδρασης της υπερσυντηρητικής τότε Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης) αποφασίστηκε να παραμείνει η Χωροφυλακή με τη στρατιωτική οργάνωση.
Η Αστυνομία Πόλεων ήταν ένα σώμα 10-12 χιλιάδων ατόμων, σαφώς μικρότερο της Χωροφυλακής, με αποστολή την αστυνόμευση των πόλεων της Αθήνας, του Πειραιά, της Πάτρας και της Κέρκυρας. Τα προάστια της Αθήνας, του Πειραιά, της Πάτρας, το νησί της Κέρκυρας εκτός από την πόλη, η πόλη της Θεσσαλονίκης και όλη η υπόλοιπη ελληνική επικράτεια τελούσαν υπό την ευθύνη της Ελληνικής Χωροφυλακής, καθώς επίσης τα Δικαστικά Μέγαρα, η Βουλή, τα Ανάκτορα και η ασφάλεια υψηλών προσώπων σε όλη την επικράτεια. Τα δυο Σώματα ήταν αυτόνομα, είχαν τον δικό τους αρχηγό και υπάγονταν στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Μόνο σε εξαιρετικά σοβαρές περιπτώσεις, υπήρχε συνεργασία των δύο Σωμάτων.
Το 1984 αποφασίστηκε από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Γιάννη Σκουλαρίκη να συμπτυχθούν τα δύο Σώματα στην Ελληνική Αστυνομία, απόφαση η οποία υλοποιήθηκε τον Οκτώβριο, με τον Νόμο 1481/1-10-1984, ΦΕΚ Α΄ – 152. Η Ελληνική Αστυνομία συστήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1984 και ώρα 12.00′.
3.” Την γυρίζει τη μπιφτέκα”
‘Γυρίζω την μπιφτέκα’ σημαίνει ότι αλλάζω τη στάση μου ανάλογα με το προσωπικό-ίδιον συμφέρον μου, δίνω υποσχέσεις ότι θα τηρήσω τον λόγο μου, μια σταθερή συμπεριφορά ή γραμμή, αλλά με κάθε ευκαιρία τα ξεχνώ όλα και συμπεριφέρομαι αλλοπρόσαλλα και με αστάθεια.
Lectures Bureau
ΠΗΓΕΣ : 1. tromaktiko.gr
2. wikipedia.org
3. fatsimare.gr
EIKONA : pinterest.com/pin/22447698137739192/
