23 Ιούλ Τον μύθο αυτό τον αραβικό ποτέ μη τον περιφρονείτε – Η μύτη της καμήλας (ΑΡΑΒΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ)
Κάποτε στο εργαστήρι του δούλευε ένας τεχνίτης
Με χέρι νωθρό κι άτονη σκέψη.
Όταν μέσα απ’ το ανοιχτό παράθυρο
Να! – μια καμήλα το πρόσωπό της πρόβαλε.
«Η μύτη μου κρυώνει», γόγγυξε δειλά.
«Ω, άσε με πλάι σου να τη ζεστάνω».
Αφού λέξη αρνητική δεν λέχθηκε,
Μπήκε η μύτη, μπήκε το κεφάλι,
Κι όσο σίγουρα η μέρα ακολουθεί τη νύχτα,
Ακολούθησε κι ο μακρύς, ευέλικτος λαιμός,
Κι έπειτα, σαν απειλητική αντάρα,
Μέσα χώθηκε ολόκληρη η άχαρη μορφή.
Ολόγυρα κοίταξε άναυδος ο αφέντης,
Κι αγριοκοίταξε τον αγενή εισβολέα,
Βέβαιος, όσο πιο κοντά πλησίαζε,
Ότι χώρος δεν περίσσευε για τέτοιο καλεσμένο,
Αλλά με έκπληξη, την άκουσε να λέει,
«Αν δεν βολεύεσαι, τον δρόμο σου να πάρεις,
Γιατί εγώ εδώ να μείνω επιλέγω».
Ως νεανικές καρδιές, που η χαρά σας γέννησε,
Τον μύθο αυτό τον αραβικό μη τον περιφρονείτε.
Στης κακής συνήθειας την πιο πρώιμη πονηριά,
Μη δίνετε ακρόαση, μηδέ χαμόγελο, μηδέ ματιά,
Τη σκοτεινή πηγή σφραγίστε πριν εκβάλει,
Κι ούτε ποτέ τη μύτη καμήλας να ανεχθείτε.
ΠΗΓΗ:
Ben Dupre
«50 φιλοσοφικές θεωρίες για τη ζωή και τον κόσμο»
