14 Δεκ Όταν άνοιξε τα χαρτιά του… (Ένας ειλικρινής άνθρωπος) [FERNANDO TRIAS DE BES & TOMAS NAVARRO]
Ο πατέρας της Μπεατρίθ τον κοίταξε με αυστηρότητα. Ο Αλμπέρτο παρατήρησε ότι το άψογο σκουρόχρωμο κουστούμι του πιθανού μέλλοντος πεθερού του είχε ελάχιστα τσαλακωθεί. Στη διάρκεια του δείπνου, τα χρυσά μανικετόκουμπα, μεγάλα σαν πέτρες, αντανακλούσαν τα φώτα της οροφής και ανά διαστήματα, τον τύφλωναν. Ο μεγιστάνας της βιομηχανίας άναψε ένα πούρο δίχως να του προσφέρει εκείνου και κάρφωσε ξανά το βλέμμα του, μέσα από τον καπνό, στον υποψήφιο σύζυγο της κόρης του. Άλλος ένας ανόητος. Δεν θυμόταν ακριβώς αν ήταν ο τέταρτος ή ο πέμπτος.
«Ναι, είναι ο τέταρτος» μονολόγησε.
Η Μπεατρίθ και η μητέρα της εξαφανίστηκαν στο σαλονάκι για το τσάι, στα μουλωχτά, ώστε να διευκολύνουν το τετ α τετ που απαιτούσε ο επικεφαλής της οικογένειας από οποιονδήποτε ετοιμαζόταν να ζητήσει το χέρι της κόρης του, που εκείνος δεν σκόπευε να δώσει. Η Βιβλιοθήκη ήταν ο κατάλληλος χώρος. Εκεί είχε την ιδιωτικότητα που χρειαζόταν προκειμένου να ξεμπροστιάσει τους αγύρτες που επιβουλεύονταν την περιουσία του μέσω της αγαθιάρας της κόρης του,
Σκάναρε τον νεαρό για λίγο. Ο Αλμπέρτο παρέμεινε σιωπηλός δίχως να χαμηλώσει το βλέμμα του. Έπειτα, ο επιχειρηματίας έβγαλε από το τσεπάκι του γιλέκου του ένα καταπληκτικό ρολόι του 18ου αιώνα, και άνοιξε το καπάκι του με μια αποφασιστική κίνηση του αντίχειρά του. Έντεκα παρά τέταρτο.
Είχε θυσιάσει τη βραδιά όπερας στο Λισέου, αλλά προλάβαινε ακόμα να πάει στη λέσχη του μπριτζ. Θα τον ξεπέταγε σε μισή ώρα και ύστερα θα ζητούσε από τον Αντέλμα, τον σοφέρ του, να τον πάει έως τη λέσχη, για να παίξει μερικούς γύρους. Ίσως να του έμενε χρόνος για μια ολόκληρη παρτίδα, μπορεί και για δύο, αν φρόντιζε να ξεμπερδέψει γρήγορα με τον απερίσκεπτο νεαρό που τον κοίταζε, καθισμένος στον καναπέ, με λιγότερο άγχος από τους ηττηθέντες προηγούμενους υποψηφίους. Η Μπεατρίθ είχε προειδοποιήσει τον Αλμπέρτο την προηγούμενη ημέρα.
Αν διακρίνει επάνω σου την παραμικρή αμφιβολία, χαθήκαμε. Ούτε ο Χαβιέρ, ούτε ο Εστέμπαν, ούτε ο Γκιγέρμα τα κατάφεραν. Λάβε υπόψη σου, έχει πάνω από διακόσιες επιχειρήσεις και ποτέ κανείς δεν έχει καταφέρει να τον κοροϊδέψει. Με την υπεράνθρωπη διαίσθησή του διαβλέπει τα πάντα, ακόμα και όσα ο άλλος δεν ξέρει ότι στο τέλος θα τα κάνει, γι’ αυτό πες του ό,τι πραγματικά σκέφτεσαι, διαφορετικά θα το μαντέψει και θα σ’ το πετάξει κατάμουτρα. Εσύ θα κοκκινίσεις και θα αρχίσεις να ψελλίζεις. Τότε εκείνος θα γίνει ανελέητος. Θα γελάσει μαζί σου όσο χρειάζεται ώστε να σε κάνει να σκεφτείς ότι δεν τα πήγες και άσχημα και αμέσως μετά, όπως πάντα, θα μου πει να βρω κάποιον αυθεντικό, κάποιον άντρα ειλικρινή. Ειλικρίνεια, Αλμπέρτο, απλώς πρέπει να είσαι απολύτως ειλικρινής
«Λοιπόν, νεαρέ μου, τι σκοπεύεις να κάνεις με την κόρη μου;»
Ο Αλμπέρτο παρατήρησε, από τον δερμάτινο καναπέ όπου καθόταν τον πατέρα της Μπεατρίθ, που τώρα είχε καθίσει σταυροπόδι, με την πλάτη, γερμένη προς τα πίσω, να καταλαμβάνει όλη την επιφάνεια της ράχης της δερμάτινης πολυθρόνας.
Καθυστέρησε μερικά δευτερόλεπτα να απαντήσει.
«Επιθυμώ να την παντρευτώ».
Ο πατέρας της Μπεατρίθ έμεινε ανέκφραστος. Άνοιξε απλώς ελάχιστα την άκρη των χειλιών του και απελευθέρωσε ένα πυκνό σύννεφο καπνού το οποίο αιωρήθηκε μπροστά από τα ανελέητα μαύρα μάτια του που ήταν καρφωμένα στον Αλμπέρτο, σαν να τον διαπερνούσαν.
«Την αγαπάς;»
Ο νεαρός άφησε ξανά να περάσει ένα αγχωτικό χρονικό διάστημα.
Έκλεισε για μια στιγμή τα μάτια του για να μην ξεχάσει τίποτα. Ύστερα, εισέπνευσε βαθιά και είπε: «Λένε ότι η πρώτη ερώτηση περιέχει όλη την ουσία. Στην πραγματικότητα, εσάς δεν σας ενδιαφέρει αν αγαπάω την Μπεατρίθ. Αυτό που θέλετε να μάθετε είναι τους πραγματικούς μου σκοπούς. Εντάξει, λοιπόν. Θα είμαι ειλικρινής, την αγαπάω αρκετά, αλλά με ξελογιάζουν και τα χρήματά σας. Παραδέχομαι ότι, αν δεν ήταν η κόρη αυτού που είναι, μπορεί και να μην είχα κάνει τούτο το βήμα, αλλά είναι αναπόφευκτα να σταθμίσω τα πλούτη που με περιμένουν αν μου δώσετε το χέρι της Μπεατρίθ. Πρέπει να σας προειδοποιήσω πως, παρόλο που έχω ψυχή καλλιτέχνη, δεν είμαι τεμπέλης. Θα έχετε ήδη πληροφορηθεί από πηγές που αγνοώ, ότι είμαι ένας μέτριος ζωγράφος στην αρχή της καριέρας μου. Πολύ λίγοι είναι οι ζωγράφοι που φτάνουν στην καταξίωση. Από την άλλη, δεν είμαι άνθρωπος των Επιχειρήσεων, γι’ αυτό μην φοβάστε, δεν σκοπεύω να αναμειχθώ στις δουλειές σας, αν και θα ωφεληθώ αργότερα από αυτές. Τα σχέδιά μου είναι τα εξής: πρώτα να παντρευτώ με την Μπεατρίθ. Δεν χρειάζεται να υποκριθώ ότι είμαι ερωτευμένος. Εκείνη πιστεύει ότι την αγαπάω. Αυτό το λίγο που αισθάνομαι σήμερα για την κόρη σας θα είναι αρκετό για να ανάψει μια φλόγα που γεμάτη τρυφερότητα θα καίει για δύο περίπου χρόνια, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου· έπειτα, προβλέπω τρία σχετικά δύσκολα χρόνια στη διάρκεια των οποίων θα εισέλθουμε σε μια περίοδο φαινομενικής κανονικότητας η οποία θα λάβει τέλος με την άφιξη του πρώτου μας παιδιού του πρώτου σας εγγονού. Φυσικά θα μπορούσε να είναι κορίτσι, αλλά θα είναι αγόρι. Μη με ρωτήσετε πώς το ξέρω. Το ξέρω. Η Μπεατρίθ θα αφοσιωθεί πλήρως στο μωρό και εγώ θα απομακρυνθώ κάπως από εκείνη. Αυτό ίσως συμπέσει με μια φάση ιδιαιτέρως γόνιμη για τον δημιουργικό μου οίστρο. Θα καταφύγω στους ανιαρούς πίνακές μου. Θα είναι η στιγμή που θα καταφέρω, μέσω των επιρροών σας να οργανώσω μια έκθεση στη Ρώμη. Θα μπορούσε να είναι στο Παρίσι ή στο Λονδίνο, αλλά η διαίσθησή μου μου λέει ότι θα είναι στη Ρώμη. Θα έχω, χάρη στο επώνυμό σας, εκπληκτική επιτυχία. Άνθρωποι που θα θέλουν να σας προσεγγίσουν θα βρουν με την τέχνη μου έναν εύκολα τρόπο να τραβήξουν την προσοχή σας. Αυτό το στοιχείο είναι θεμελιώδες. Θα σημάνει την αρχή της καλλιτεχνικής μου σταδιοδρομίας, θα υποχρεωθώ να περνάω πολύ χρόνο στην Ιταλία, όπου σκοπεύω να συνάψω αισθηματική σχέση με κάποιο από τα μοντέλα που θα μου ποζάρουν. Η Μπεατρίθ –όπως και η σύζυγός σας θα είναι απορροφημένη με το παιδί, το οποίο σταδιακά θα με εκτοπίσει από την καρδιά της. Θα αποκρύψω από την κόρη σας την απιστία μου, παρόλο που εκείνη θα το υποψιαστεί όταν εγώ, δολίως, θα αφήσω να διαρρεύσουν αρκετές ενδείξεις ώστε να υποδουλώσω τις αμφιβολίες της. Τότε, σε μια απέλπιδα και παράλογη προσπάθεια να με κρατήσει κοντά της ή να αποφύγει το ναυάγιο, θα προκαλέσει τη δεύτερη εγκυμοσύνη. Το δεύτερο εγγόνι σας θα μπορούσε να είναι και εκείνος αγόρι, αλλά θα είναι κορίτσι. Επιμένω: συνήθως δεν κάνω λάθος σε τέτοια πράγματα. Θα περάσουμε τα επόμενα χρόνια αρκετά απομακρυσμένοι και εγώ θα έχω τρεις ερωμένες. Η μια θα είναι το μοντέλο από την Ιταλία, που δεν θα πάψει να μου δείχνει αφοσίωση χάρη στις συνεχείς υποσχέσεις μου για γάμο, που θα την κρατούν απελπισμένα δεμένη επάνω μου. Η δεύτερη θα είναι μια νεαρή τρελιάρα που θα γίνει εξώφυλλο σε κάποια περιοδικά μέσω των εταιριών μου, αλλά στην οποία δεν θα δώσω ποτέ κάποια ευκαιρία. Η τρίτη θα είναι μια ζάπλουτη εξηντάρα που θα ερωτευτεί το παρουσιαστικό μου και θα αγοράζει συστηματικά όποια χαζομάρα τα φέρει την υπογραφή μου: μια ονειροπόλα στα πρόθυρα της σεξουαλικής παρακμής που θα έχει ανάγκη να ζήσει μια φευγαλέα περιπέτεια παρόμοια με εκείνη που φοβάστε ότι θέλει να ζήσει τη γυναίκα σας. Ο μεγιστάνας με τον οποίο θα είναι παντρεμένη η εξηντάρα θα προσπαθήσει να με καταστρέψει ή να μου δώσει ένα μάθημα. Είναι πιθανό να με ξυλοκοπήσουν τόσο πολύ που θα αργήσω εβδομάδες να συνέλθω. Η βία θα κάνει την Μπεατρίθ να φοβηθεί για τα παιδιά και θα περάσει από το μυαλό της για πρώτη φορά ο χωρισμός. Θα μεσολαβήσουν άλλα δύο χρόνια, δύσκολα, γεμάτα τσακωμούς, που θα επηρεάσουν τον χαρακτήρα των παιδιών. Στο τέλος θα χωρίσουμε. Εκείνη όμως την εποχή, οποιοσδήποτε από τους μετριότατους πίνακές μου θα μου είναι αρκετός για να πληρώσω τα αναρίθμητα βίτσια μου. Αυτές είναι σε γενικές γραμμές οι επιδιώξεις μου».
Ο πατέρας της Μπεατρίθ άκουγε σιωπηλός, ενόσω, ατάραχος, είχε ήδη καπνίσει το μισό του πούρο. Αφού βεβαιώθηκε πως εκείνος ο ασυνήθιστος μνηστήρας δεν είχε να προσθέσει κάτι άλλο, έλιωσε το υπόλοιπο πούρο του στο ασημένιο σταχτοδοχείο. Με το βλέμμα καρφωμένο στον Αλμπέρτο, σηκώθηκε και βγήκε από τη βιβλιοθήκη, περνώντας από δίπλα του, δίχως να ανταλλάξουν λέξη. Δεν αποχαιρέτησε ούτε τη σύζυγο ούτε την κόρη του, που και οι δύο κάθονταν ακόμη στο σαλονάκι για το τσάι, κάνοντας εικασίες για όσα διαμείφθηκαν στη Βιβλιοθήκη.
Όταν έφτασε στο χολ, κάλεσε τον Ανσέλμο από το εσωτερικό τηλέφωνο και πήγε στη λέσχη του μπριτζ, που βρίσκεται στην πλατεία Ρεδόνδα, στην οδό Γκαντουσέρ, μια περίεργη στρογγυλή πλατεία με μια κυκλική εκκλησία στο κέντρο, γύρω από την οποία κάνουν κύκλους τα αυτοκίνητα, ελάχιστα μέτρα από τους τοίχους της.
Έπαιζε μπριτζ μέχρι τα ξημερώματα.
Εκείνο το βράδυ, ο πατέρας της Μπεατρίθ δεν κατάφερε να συγκεντρωθεί στο παιχνίδι, απλώς σκεφτόταν τη φύση του μπριτζ, παιχνίδι στο οποίο ένας από τους παίχτες, αυτός που αποκαλούν “νεκρό”, αποκαλύπτει τα χαρτιά του. Με τα χαρτιά του άλλου ανοιχτά πλέον, ο παρτενέρ που καλείται να παίξει τον καθοριστικό γύρο.
Την επομένη, ο πατέρας της Μπεατρίθ την κάλεσε στη Βιβλιοθήκη. Της ανακοίνωσε ότι δέχεται το αίτημά της να παντρευτεί τον Αλμπέρτο. Το έκανε ενώπιον της συζύγου του, γιατί χρειαζόταν ένας μάρτυρας:
Η Μπεατρίθ πήδηξε όλο χαρά από τον καναπέ όπου καθόταν, για να αγκαλιάσει τον πατέρα της. Εκείνος όμως τη συγκρότησε
«Υπάρχει και κάτι ακόμα», είπε:
Και αφηγήθηκε στην κόρη του όλα όσα της είχε πει ο Αλμπέρτο την προηγούμενη νύχτα. Δάκρυα άρχισαν να κυλούν στα μάγουλα της Μπεατρίθ, μπροστά στο ανήμπορο βλέμμα της μητέρας της. Δεν έκλαιγε για τον Αλμπέρτο, με τον οποίο θα τερμάτιζε τη σχέση της το ίδιο εκείνο βράδυ, αλλά γιατί γνώριζε αρκετά καλά τον πατέρα της, ώστε να συνειδητοποιήσει ότι τα φύλλα του Αλμπέρτο του είχαν δώσει το επονομαζόμενο “μεγάλο σλεμ”,το τέλειο χέρι: χίλιοι πόντοι και όλα τα ατού.
Βγήκε από τη βιβλιοθήκη και έτρεξε να κλειδωθεί στο δωμάτιό της. Ξαπλωμένη στο κρεβάτι της, με το πρόσωπο χωμένο στο μαξιλάρι, φανταζόταν τον εαυτό της τριάντα χρόνια αργότερα, ανύπαντρη και δίχως καμία τύχη να παντρευτεί, να ρίχνει το φταίξιμο στον πατέρα της για τους δεκάδες υποψήφιους γαμπρούς που εκείνος είχε απορρίψει.
Μπορούσε να ακούσει ακόμα και τη γερασμένη του φωνή να της απαντάει:
«Σε προειδοποίησα ότι η αλήθεια δεν ήταν λόγος για να απορρίψεις εκείνον τον ζωγράφο. Εκείνος ήταν ο μόνος ειλικρινής μνηστήρας. Σου είχα δώσει την έγκρισή μου, ας τον είχες παντρευτεί λοιπόν».
ΕΤΣΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ
Fernando Trias de Bes & Tomás Navarro
Εκδόσεις Πεδίο
Εικόνα: https://gr.pinterest.com/pin/11610911529501826/
