fbpx

Προσοχή στο τι βλέπεις. Διότι όπου στρέφεις το βλέμμα σου, αυτό βλέπεις και αυτό που βλέπεις, αυτό γίνεσαι (ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΞΕΝΑΚΗΣ)

Προσοχή στο τι βλέπεις. Διότι όπου στρέφεις το βλέμμα σου, αυτό βλέπεις και αυτό που βλέπεις, αυτό γίνεσαι (ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΞΕΝΑΚΗΣ)

ΗΡΩΔΕΙΟ, όπερα. Ο συνδυασμός της νίκης. Δεν υπάρχει περίπτωση να το χάσω. Αγαπώ και τα δύο. Στην Ανωτάτη Εμπορική μαθαίναμε για τις συνέργειες. Όταν το σύνολο υπερβαίνει το άθροισμα των μερών. Η διαφορά είναι η υπεραξία. Έτσι κι εδώ. Το τελικό σύνολο είναι μοναδικό. Να ακούς τις αιωνόβιες μελωδίες του Βέρντι πλάι στα μοντέρνα σκηνικά, τις μαγικές φωνές και τα μάρμαρα του Ηρωδείου.

Ως παλιός, πηγαίνω νωρίτερα για να προλάβω τις τελευταίες θέσεις του μοναδικού πάρκινγκ εκεί κοντά. Χώνω το σμαρτάκι μου και περιμένω τον τύπο να έρθει. Τα μάτια μου, όμως, έχουν σκαλώσει στον μπροστινό κύριο που μόλις έχει βγει από το αυτοκίνητό του. Συνοδεύεται, αλλά κάποιο λόγο βλέπω μόνο εκείνον.

 

Καμιά εξηνταριά χρονών, αριστοκρατικός, ευθυτενής, ευγενικό χαμόγελο, εμφανώς καλλιεργημένος. Ατσαλάκωτος, φοράει σακάκι και παπιγιόν. Από άλλη εποχή. Θα μπορούσε να είχε βγει από παλιά κλασική ταινία. Θα μπορούσε να είναι καθηγητής πανεπιστημίου. Σίγουρα κάτι πολύ σημαντικό.

Με τα πολλά, αφήνω το αυτοκίνητό μου. Κάποια μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα μας αναγκάζουν να προχωρήσουμε ίσια εκεί που άφησε ο κύριος το δικό του. Είμαι περίεργος να δω τη μάρκα. Προφανώς κάποιο κυριλέ, μάλλον ακριβό, ξεχωριστό αυτοκίνητο.

Φτάνω στο αμάξι. Καμία σχέση. Ο τύπος, λοιπόν, βγήκε από ένα παλιό Hyundai Atos. Ένα σαφώς οικονομικό και συνηθισμένο μοντέλο. Ανεβαίνουμε προς το Ηρώδειο κι έχω στο μυαλό μου και τις δύο εικόνες. Τον κύριο με το παπιγιόν και το ξεχωριστό του στυλ από τη μία κι από την άλλη το φθηνό αυτοκίνητο. Για κάποιον λόγο έχουν κάτσει η μία πάνω στην άλλη υποδειγματικά, όπως ακριβώς ευθυγραμμίζονται τα φιλμάκια της τετραχρωμίας μέχρι να βγει το τέλειο αποτέλεσμα.

Έχω εντυπωσιαστεί, αλλά και σιγουρευτεί πια μέσα μου.

Το στυλ έχει να κάνει με το μέσα κι όχι με το έξω. Με την ποιότητα κι όχι με τα λεφτά. Η φινέτσα είναι καθαρά προσωπική υπόθεση κι ουδόλως εξαρτάται από την οικονομική άνεση. Η ποιότητα είναι διαχρονική. Μπορεί να ζεις σε δυάρι, αλλά να έχεις φινέτσα δισεκατομμυριούχου.

Μία από τις 13 συνήθειες που μοιράζομαι στις ομιλίες μου είναι η εστίαση. Το πού εστιάζομαι, το τι βλέπω, το πού στρέφω τον προβολέα μου, το τι φωτίζω στη ζωή μου. Καταλήγω στο ότι όπου εστιάζεις, αυτό βλέπεις. Βασικά, όπου εστιάζεις, αυτό γίνεσαι.

Είναι άλλο να έχεις λεφτά κι άλλο να είσαι πλούσιος.

Το να έχεις λεφτά δεν είναι πάντα επιλογή.

Το να είσαι πλούσιος είναι.

 

 

 

 

ΤΟ ΔΩΡΟ 2

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΞΕΝΑΚΗΣ

Εκδόσεις: KEY BOOKS



Facebook

Instagram

Follow Me on Instagram