Περί Καλού και Κακού. Διότι δεν φταίνε που δεν μπορούν. Απλά δεν μπορούν (KAHLIL GIBRAN)

Και ένας από τους πρεσβύτερους της πόλης είπε: Μίλησέ μας για το Καλό και το Κακό.
     Και εκείνος απάντησε:
     Για το καλό μέσα σας μπορώ να μιλήσω, αλλά όχι για το κακό.
     Γιατί τι άλλο είναι το κακό παρά το καλό που βασανίζεται 

από την ίδια του την πείνα και τη δίψα;
     Αληθινά, όταν το καλό πεινάει, αναζητά τροφή ακόμη και σε σκοτεινές σπηλιές, 

και όταν διψάει, πίνει ακόμη και από νεκρά νερά.
  
     Είσαι καλός όταν είσαι ένα με τον εαυτό σου.
     Ωστόσο, όταν δεν είσαι ένα με τον εαυτό σου, δεν είσαι κακός.
     Διότι ένα διαιρεμένο σπίτι δεν είναι φωλιά ληστών· 

είναι απλώς ένα διαιρεμένο σπίτι.

     Και ένα πλοίο χωρίς πηδάλιο μπορεί να περιπλανιέται άσκοπα ανάμεσα σε επικίνδυνα νησιά, 

αλλά να μην βυθίζεται στον πάτο.

     Είσαι καλός όταν προσπαθείς να προσφέρεις από τον εαυτό σου.
     Ωστόσο, δεν είσαι κακός όταν επιδιώκεις το κέρδος για τον εαυτό σου.
     Γιατί όταν αγωνίζεσαι για κέρδος, δεν είσαι παρά μια ρίζα που προσκολλάται στη γη 

και ρουφάει το στήθος της.
     Σίγουρα ο καρπός δεν μπορεί να πει στη ρίζα: «Γίνε σαν εμένα, ώριμος και χορτάτος 

και δίνοντας πάντα από την αφθονία σου».
     Διότι το να δίνεις για τον καρπό είναι ανάγκη, 

όπως το να λαμβάνεις είναι ανάγκη για τη ρίζα.

     Είσαι καλός όταν είσαι απολύτως συνειδητός στα λόγια σου,
     Κι όμως, δεν είσαι κακός όταν κοιμάσαι, ενώ η γλώσσα σου κινείται άσκοπα.
     Και ακόμη και τα ανόητα λόγια μπορεί να είναι πιο σημαντικά από μία αδύναμη γλώσσα.

     Είσαι καλός όταν περπατάς προς τον στόχο σου σταθερά και με τολμηρά βήματα.
     Κι όμως δεν είσαι κακός όταν πηγαίνεις εκεί κουτσαίνοντας.
     Ακόμα και αυτοί που κουτσαίνουν δεν οπισθοδρομούν.
     Εσείς όμως που είστε δυνατοί και γρήγοροι, παρατηρείστε πως δεν κουτσαίνειτε 

μπροστά σε έναν κουτσό. Δεν το θεωρείτε αυτό καλοσύνη.

     Είσαι καλός με αμέτρητους τρόπους, και δεν είσαι κακός όταν δεν είσαι καλός,
     Είσαι απλώς άσκοπα περπλανώμενος και τεμπέλης.

     Κρίμα που τα ελάφια δεν μπορούν να διδάξουν την ταχύτητα στις χελώνες.

     Στην λαχτάρα σου για τον γιγάντιο εαυτό σου βρίσκεται η καλοσύνη σου: 

και αυτή η λαχτάρα είναι μέσα σε όλους σας.
     Αλλά σε μερικούς από εσάς αυτή η λαχτάρα είναι ένας χείμαρρος που ορμάει με δύναμη προς τη θάλασσα, κουβαλώντας τα μυστικά των λόφων και τα τραγούδια του δάσους.
     Και σε άλλους είναι ένα επίπεδο ρέμα που χάνεται σε γωνίες, κάμπτεται και καθυστερεί πριν φτάσει στην ακτή.

Αλλά ας μην λέει αυτός που λαχταρά πολλά σε αυτόν που λαχταρά λίγα: 

«Γιατί είσαι αργός και διστακτικός;»
     Διότι οι πραγματικά καλοί δεν ρωτούν τον γυμνό: «Πού είναι το ένδυμά σου;» ούτε τον άστεγο: «Τι συνέβη στο σπίτι σου;»

Kahlil Gibran

Από  το βιβλίο «Ο Προφήτης» 

ΠΗΓΗ : poets.org
Ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά : LECTURES BUREAU
EIKONA : pinterest.com/pin/18084835998308634/