19 Σεπ Αντώνιος και Κλεοπάτρα – Η πρώτη συνάντηση (ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ)
*Το έργο για το οποίο δοξάστηκε ο Πλούταρχος είναι οι Βίοι Παράλληλοι, οι βιογραφίες δηλ. επιφανών ανδρών που έχουν συνταχθεί κατά ζεύγη αποτελούμενα από έναν Έλληνα και έναν Ρωμαίο -σώζονται 22 τέτοια ζεύγη. Το ενδιαφέρον του Πλουτάρχου στους Βίους είναι λιγότερο ιστορικό και περισσότερο ηθοπλαστικό: με τις βιογραφίες επιφανών ανδρών επιδιώκει να δημιουργήσει πρότυπα προς μίμηση -ενίοτε και προς αποφυγήν.
Ο Μάρκος Αντώνιος (82-30 π.Χ.) υπήρξε ένας από τους ισχυρότερους πολιτικούς και στρατιωτικούς της εποχής. Συνδέθηκε στενά με τον Καίσαρα, μέχρι τη δολοφονία του τελευταίου (44 π.Χ.). Αμέσως μετά συγκρότησε από κοινού με τον Οκταβιανό και τον Λέπιδο τη (δεύτερη) τριανδρία (43 π.Χ.). Το επόμενο έτος νίκησε στους Φιλίππους τον στρατό των δολοφόνων του Καίσαρα και, στην αναδιανομή που ακολούθησε, έλαβε τις ανατολικές επαρχίες του ρωμαϊκού κράτους. Το καλοκαίρι του 41 π.Χ. συνάντησε πρώτη φορά στην Ταρσό της Κιλικίας την Κλεοπάτρα,που έμελλε να σφραγίσει στο εξής τη ζωή του και την πολιτική του. Δέκα χρόνια αργότερα, το 31 π.Χ. σε έναν αγώνα υπέρ πάντων, ηττήθηκε από τον Οκταβιανό στη ναυμαχία του Ακτίου και αποσύρθηκε μαζί με την Κλεοπάτρα στην Αλεξάνδρεια, όπου, ένα χρόνο αργότερα, αυτοκτόνησαν ο ένας μετά τον άλλον, λίγο πριν πέσουν στα χέρια του Οκταβιανού.
Το παρακάτω απόσπασμα αναφέρεται στην πρώτη συνάντηση της εικοσιοκτάχρονης Κλεοπάτρας με τον σαραντάχρονο Αντώνιο στην Ταρσό.
Η ίδια ήταν ξαπλωμένη κάτω από στέγαστρο χρυσοποίκιλτο, στολισμένη όπως ζωγραφίζουν την Αφροδίτη, ενώ αγόρια όμοια με ζωγραφισμένους Έρωτες έστεκαν από τη μια και από την άλλη ανεμίζοντας ριπίδια. Επίσης, οι ωραιότερες θεραπαινίδες, ντυμένες Νηρηίδες και Χάριτες, έστεκαν άλλες πλάι στα πηδάλια και άλλες πλάι στα παλαμάρια. Ευωδιές εξαίσιες από αμέτρητα θυμιάματα ξεχύνονταν στις όχθες. Από τους ανθρώπους πάλι άλλοι τη συνόδευαν από τη μια και από την άλλη όχθη ευθύς από την εκβολή του ποταμού, ενώ άλλοι κατέβαιναν από την πόλη στην ακτή για να δουν το θέαμα. Και καθώς το πλήθος το συναθροισμένο στην αγορά απομακρυνόταν κατά κύματα, στο τέλος ο ίδιος ο Αντώνιος, καθισμένος στο βήμα, απόμεινε μόνος. Και παντού κυκλοφορούσε η φήμη ότι η Αφροδίτη ερχόταν να ξεφαντώσει με τον Διόνυσο για το καλό της Ασίας.
Έστειλε λοιπόν ο Αντώνιος και την καλούσε σε δείπνο· αυτή ωστόσο εξέφρασε την επιθυμία να την επισκεφθεί καλύτερα εκείνος. Θέλοντας λοιπόν από την πρώτη στιγμή να δείξει την καλή του διάθεση και τα φιλικά του αισθήματα, ανταποκρίθηκε και πήγε. Εκεί βρέθηκε μπροστά σε προετοιμασία ανώτερη από οποιαδήποτε περιγραφή· όμως αυτό που του προκάλεσε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν το πλήθος των φώτων. Γιατί τόσα φώτα λέγεται ότι είχαν τοποθετηθεί και άναβαν συγχρόνως σε όλα τα σημεία, και με τέτοιες κλίσεις και τέτοιους συνδυασμούς το ένα σε σχέση με το άλλο είχαν οργανωθεί και διαταχθεί σε σχηματισμούς τετραγώνων και κύκλων, ώστε το θέαμα εκείνο να συγκαταλέγεται στα λίγα ωραία θεάματα που θα άξιζε να δει κανείς.
Την επόμενη ημέρα, όταν ο Αντώνιος της ανταπέδιδε το τραπέζι, είχε τη φιλοδοξία να την ξεπεράσει στη λαμπρότητα και τη χάρη, όταν όμως υστερούσε και στα δύο και έβγαινε ηττημένος ακριβώς σ᾽ αυτά, υπήρξε ο πρώτος που ειρωνεύτηκε τις δικές του ετοιμασίες για την πενιχρότητα και τη χοντροκοπιά τους. Η Κλεοπάτρα, διαπιστώνοντας ότι και στα αστεία του Αντωνίου υπήρχε έντονο το στοιχείο του στρατιώτη και του κοινού ανθρώπου, χρησιμοποιούσε αυτόν τον τρόπο και απέναντί του με παρρησία ήδη και με τόλμη. Γιατί η ομορφιά της καθ᾽ εαυτήν δεν ήταν, λένε, απαράμιλλη ούτε τέτοια ώστε να αφήνει έκθαμβους όσους την έβλεπαν, η συναναστροφή όμως μαζί της είχε κάτι το σαγηνευτικό, στο οποίο δεν μπορούσες να αντισταθείς, και η μορφή της, σε συνδυασμό με την πειθώ του λόγου της και το ήθος που, κατά κάποιον τρόπο, συνόδευε την επικοινωνία της με τους άλλους, είχε κάτι το συναρπαστικό. Επίσης, όταν μιλούσε, ήταν απόλαυση να ακούς τον ήχο της φωνής της, ενώ και τη γλώσσα της, σαν όργανο πολύχορδο, την προσάρμοζε με ευχέρεια σε οποιαδήποτε γλώσσα ήθελε και έτσι μόνο με ελάχιστους βαρβάρους επικοινωνούσε μέσω διερμηνέα, ενώ κατά κανόνα τις απαντήσεις τις έδινε η ίδια, όπως επί παραδείγματι στους Μήδους και στους Πάρθους. Λέγεται ακόμη ότι είχε μάθει τις γλώσσες πολλών άλλων, ενώ οι προκάτοχοί της βασιλείς δεν είχαν υποβληθεί στον κόπο να μάθουν ούτε την αιγυπτιακή γλώσσα, ενώ κάποιοι είχαν ξεχάσει ακόμη και τα μακεδονικά.
Πλούταρχος
Βίοι Παράλληλοι
Μετάφραση Θ. Κ. Στεφανόπουλος
greek-language.gr
EIKONA : pinterest.com/pin/122300946126032558/