fbpx

THE WRESTLING MASTER (R.G. H. SIU)

THE WRESTLING MASTER (R.G. H. SIU)

Κάποτε ζούσε ένας δάσκαλος της πυγμαχίας ο οποίος γνώριζε καλά 360 στάσεις και λαβές. Σε ένα μαθητή του που του άρεσε ιδιαίτερα, δίδαξε τις 359. απ΄αυτές μέσα σε κάποιο χρονικό διάστημα. Για κάποιο λόγο δεν του διδάξε το τελευταίο κόλπο. Καθώς περνούσαν οι μήνες ο νεαρός άντρας προόδευσε τόσο πολύ ώστε νικούσε όποιον αντιμετωπιζε στο ρινγκ. Ήταν τόσο περήφανος για τη γενναιότητά του ώστε μια μέρα καυχήθηκε μπροστά στο σουλτάνει ότι μπορούσε εύκολα να κατατροπώσει το δάσκαλό του, αν δεν σεβόταν την ηλικία του, και ότι δεν ένοιωθε ευγνωμοσύνη για όσα του είχε διδάξει. Ο σουλτάνος εξοργίστηκε με την ασέβειά του και διέταξε να γίνει ένας αγώνας μεταξύ τους αμέσως και να τον παρακολουθήσει ολόκληρη η βασιλική αυλή.

Μόλις χτύπησε το καμπανάκι ο νεαρός πετάχτηκε μπροστά κραυγάζοντας, αλλά βρέθηκε αντιμέτωπος με την 360η στάση.

Ο δάσκαλος άρπαξε τον πρώην μαθητή του, τον σήκωσε ψηλά επάνω από το κεφάλι του και τον βρόντηξε στο έδαφος με δύναμη. Ο σουλτάνος και οι παρευρισκόμενοι τον επευφήμησαν. Όταν ο σουλτάνος ρώτησε το δάσκαλο πώς κατάφερε να νικήσει ένα τόσο δυνατό αντίπαλο, εκείνος ομολόγησε ότι είχε κρατήσει για τον εαυτό του μία μυστική τεχνική ακριβώς για τέτοιες περιπτώσεις. Κατόπιν διηγήθηκε τους θρήνους και τους οδυρμούς ενός δασκάλου της τοξοβολίας ο οποίος είχε διδάξει όλα όσα ήξερε. «Κανείς δεν έμαθε τοξοβολία από μένα», διακήρυττε ο καημένος, χωρίς να προσπαθήσει να με βγάλει από τη μέση στο τέλος».

 

 

 

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΑΑΝΤΙ, ΟΠΩΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ

Ρ.ΤΖ. Χ. ΣΙΟΥ, 1979

There was once a

wrestling master who was versed in 360 feints and holds. He took a special liking to one of his pupils, to whom he taught 359 of them over a period of time. Some how he never got around to the last trick. As months went by the young man became so proficient in the art that he bested everyone who dared to face him in the ring. He was so proud of his prowess that one day he boasted before the sultan that he could readily whip his master, were it not out of respect for his age and gratitude for his tutelage.

The sultan became incensed at this irrever ence and ordered an immediate match with the royal court in attendance.

At the gong the youth barged forward with a lusty yell, only to be confronted with the unfamiliar 360th feint.

The master seized his former pupil, lifted him high above his head, and flung him crashing to the ground. The sultan and the assembly let out a loud cheer. When the sultan asked the master how he was able to overcome such technique for himself for just such a strong opponent, the master confessed that he had reserved a secret contigency. Then he related the lamentation of a master of archery, who taught everything he knew. “No one has learned archery from me,” the poor fellow complained, “who has not tried to use me as a butt in the end.”

 

 

 

A STORY OF SAADI, AS TOLD IN THE CRAFT OF POWER

R.G. H. SIU, 1979

 



Facebook

Instagram

Follow Me on Instagram