Ένα σκουλήκι προσπαθεί να φάει ένα άλλο για να οικειοποιηθεί την ενέργεια του. Το δεύτερο σκουλήκι λοιπόν αναπτύσσει ένα αμυντικό κέλυφος για να προστατευτεί και να μην το φάει το πρώτο σκουλήκι. Το πρώτο σκουλήκι με τη σειρά του αναπτύσσει επιθετικούς μηχανισμούς -δόντια, νύχια- για...
Αναρωτιέμαι «Αναρωτιέμαι μερικές φορές: είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά πως η ζωή μου είναι μία; Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν; Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν; Μούτρα. Ν’ αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα. Τη μέρα, την κάθε...
Κάτσε και ξανασκέψου, όποτε είχες βάλει ένα συγκεκριμένο σχέδιο στη ζωή σου, πόσο λίγες ήταν οι μέρες που πέρασες όπως τις είχες σχεδιάσει, πόσες φορές ήσουν πράγματι διαθέσιμος για τον εαυτό σου, πότε το πρόσωπό σου είχε τη φυσική του έκφραση, πότε το μυαλό σου...
«ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Πολύ ωραία. Άραγε ονομάζεις τη σκέψη όπως εγώ; ΘΕΑΙΤΗΤΟΣ: Ο οποίος ονομάζεις πώς; ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Διάλογο, τον οποίο η ψυχή η ίδια διεξάγει μόνη της σχετικά με τα ζητήματα που εξετάζει. Σου απαντώ ως μη γνώστης. Μου δίνει την εικόνα αυτή όταν σκέπτεται, ότι δεν κάνει άλλο παρά να...
Ε, κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις. Το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα ’ναι πια πολύ αργά. Όσο υπάρχουν παιδιά που...
Ποιος είναι αυτός ο γέρος που δεν μπορεί καθόλου να κοιτάξει μέσα του ούτε να δει τα προβλήματα των υπηκόων του. Τόσα χρόνια έχει εξουσία επάνω τους αλλά αγνοεί ακόμα και την ύπαρξή τους. Οι υπήκοοι είναι κατά τεκμήριο υπάκουοι, πειθήνιοι, πειθαναγκάζονται να δεχτούν ακόμη...
Ο Θαλής βοήθησε τον Κροίσο να διαβεί τον ποταμό Άλη με το στράτευμά του (ΗΡΟΔΟΤΟΣ) "Ο Κροίσος τα είχε με τον Κύρο, και γι᾽ αυτό έστελνε ανθρώπους του στα μαντεία να ρωτήσει αν πρέπει να κινήσει το στρατό του εναντίον των Περσών· και όταν πια έφτασε...
"Ξαφνικά, μου έρχεται η ιδέα να πάω στην Κρεαταγορά και να ζητήσω ένα κομμάτι ωμό κρέας. Σηκώνομαι, κατεβαίνω τα σκαλιά και κατευθύνομαι προς την Αγορά. Μόλις φτάνω στους πρώτους πάγκους, αρχίζω να φωνάζω και να χειρονομώ, σαν να μιλούσα σε ένα σκυλί που βρισκόταν πίσω...
Η ΠΕΙΝΑ Μόλις άνοιξα τα μάτια μου, αναρωτήθηκα αν θα ήμουν και σήμερα δυστυχισμένος. Αυτό απασχολούσε κάθε πρωί το κεφάλι μου. Τον τελευταίο καιρό είχα ζήσει πολύ σκληρά. Τα λίγα μικροπραγματάκια που είχα, φύγανε, το ένα κοντά στο άλλο.. Υπέφερα πολύ από τα πολυτυραννισμένα νεύρα μου....
Έτσι ο ποιητής. Σκληρός. Και να ζητάει τ’ αδύνατα ΠΗΡΕ ΝΑ ΧΕΙΜΩΝΙΑΖΕΙ. Πλήθυναν οι άδειες καρέκλες γύρω μου. Έχω πιάσει γωνιά και πίνω καφέδες, φουμέρνοντας αντίκρυ στο πέλαγος. Θα μπορούσα να περάσω έτσι μια ζωή ολόκληρη, αν δεν την έχω κιόλας περάσει. Ανάμεσα σε μια παλιά...
