Μια φορά και ένα καιρό, έξω από ένα μεγάλο δάσος, ζούσε ένας ξυλοκόπος τόσο φτωχός, που με δυσκολία εξασφάλιζε κάθε μέρα λίγο ψωμί για τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά, τον Χάνς και την Γκρέτελ. Κάποια μέρα, ο φτωχός ξυλοκόπος δεν είχε ούτε αυτό...
"Ξαφνικά, μου έρχεται η ιδέα να πάω στην Κρεαταγορά και να ζητήσω ένα κομμάτι ωμό κρέας. Σηκώνομαι, κατεβαίνω τα σκαλιά και κατευθύνομαι προς την Αγορά. Μόλις φτάνω στους πρώτους πάγκους, αρχίζω να φωνάζω και να χειρονομώ, σαν να μιλούσα σε ένα σκυλί που βρισκόταν πίσω...
Η ΠΕΙΝΑ Μόλις άνοιξα τα μάτια μου, αναρωτήθηκα αν θα ήμουν και σήμερα δυστυχισμένος. Αυτό απασχολούσε κάθε πρωί το κεφάλι μου. Τον τελευταίο καιρό είχα ζήσει πολύ σκληρά. Τα λίγα μικροπραγματάκια που είχα, φύγανε, το ένα κοντά στο άλλο.. Υπέφερα πολύ από τα πολυτυραννισμένα νεύρα μου....
Το υπόγειο Aν άρχιζε ο Θεός μια μέρα να μετράει όσα έφτιαξε, άστρα, πουλιά, σπόρους, βροχές, μητέρες, λόφους, θα τέλειωνε ίσως κάποτε. Eγώ κάθομαι εδώ, ολομόναχος, μέσα σε τούτο το υγρό υπόγειο, έξω βρέχει, και μετράω τα σφάλματα που έκανα, τις μάχες που έδωσα, τις δίψες, τις παραχωρήσεις, μετράω τις κακίες μου,...
*Διάλογος ανάμεσα στον Arthur Schopenhauer και τον Γάλλο δημοσιογράφο , συγγραφέα και θεωρητικό Frederic Morin (Μάρτιος 1858) Σοπενχάουερ - Α , βλέπω πιστεύετε αφελώς στις λαϊκές επαναστάσεις. Δύσκολα θα συνεννοηθούμε. Η επανάστασή σας είχε υπέροχες εξάρσεις κι ίσως γι αυτό να απέτυχε. Εκείνη που επιχειρήσαμε εμείς εδώ,...
Σε μία ερώτηση σχετικά με την πατρίδα ο κ. Κ. έδωσε τούτη την απάντηση : Παντού μπορώ να πεινάσω. Ένας προσεκτικός ακροατής ρώτησε τότε τον κ. Κ. πώς γίνεται να λέει ότι πεινάει όταν στην πραγματικότητα έχει να φάει. Ο κ. Κ. δικαιολογήθηκε λέγοντας : Προφανώς ήθελα...
