09 Φεβ ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΚΡΙΤΙΚΟΣ ΜΟΥ
Ό,τι κι αν κάμης ,
όπου να δράμης ,
απ’ όποιο γένος ,
δικός μου ή ξένος ,
του κάκου ! Εμπρός σου
πάντα θα μ’ έχης ,
πίσω μου τρέχεις
το τρέξιμό σου
να μην το βιάζης
και λαχανιάζεις .
Να με θυμάσαι ,
τέτοιος ο νόμος :
O πεζοδρόμος
μιας έγνοιας θάσαι ,
κ’ εγώ μιας χάρης
ο καβαλλάρης .
Κωστής Παλαμάς
