Με πολύ λίγους ανθρώπους θα μπορούσα να ζήσω πολύν καιρό χωρίς να νιώσω δυσφορία (ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ)
Δεν ήμουν ποτέ μισάνθρωπος• αγαπούσα πάντα τους ανθρώπους, μα από μακριά• κι όταν έρχουνταν κανένας να με δει, ξυπνούσε μέσα μου ο Κρητικός, γιόρταζα να δεχτώ έναν άνθρωπο σπίτι μου. Κάμποση ώρα χαίρουμουν και τον άκουγα κι έμπαινα μέσα του, κι αν μπορούσα να τον βοηθήσω,...