Τυχερέ μου γάιδαρε, πόσο θαυμάζω τα άφθονα αγαθά σου … (ΑΙΣΩΠΟΣ)
Μια φορά και έναν καιρό ο όναγρος αντίκρισε τον κατοικίδιο γάιδαρο να στέκεται σε μια μεριά στη λιακάδα. Πήγε λοιπόν κοντά του και βάλθηκε να του πλέκει το εγκώμιο: τί καλοκαμωμένο σώμα που έχει και πόσο καλά τρέφεται! Πιο ύστερα, ωστόσο, τον παρατήρησε και σε άλλη...