20 Μάι Η ηθική συνείδηση στη στωική φιλοσοφία
Η ηθική συνείδηση, η οποία κατά τους Στωικούς έχει ηθική σημασία, συστήνει τον ιδεώδη τύπο του στωικού σοφού, ο οποίος διέπεται από τον στωικό τρόπο ζωής, που υπαγορεύειμία κατευναστική διαχείριση των προβλημάτων του βίου. Ο στωικός τρόπος του ζην επιτάσσει έναν βίο, ο οποίος εμφορείται από μία ενεργούσα ηθική συνείδηση και ο οποίος στερείται παθών, κυριαρχείται από τον λόγο και διέπεται από οικουμενικότητα και αλτρουιστική αρετή.
Ο στωικός σοφός απεμπολεί τον υλόφρονα βίο και την συντεχνιακή λογική, αποκαθιστά την ενότητα του εσωτερικού λόγου του με τον θείο και τον φυσικό λόγο και κατά τούτο μεταπλάθεται σε ευδαίμονα. Ο στωικός σοφός δεν διέπεται από επικοινωνιακούς ελιγμούς, δεν επικαλείται τις αρνητικές συγκυρίες στην ηθική του πράξη, απλά επανεκκινεί τον εσωτερικό του λόγο, αναδιαρθρώνει το ήθος του στις εκάστοτε περιστάσεις, δεν πτοείται από τις ατυχίες του βίου του, έχει την ηθική εποπτεία του εαυτού του με καθοδηγητή και ορμητήριο τον λόγο του με τον οποίο συνομιλεί αδιάκοπα.
Το συγκριτικό πλεονέκτημα της στωικής θεωρίας για την ηθική συνείδηση, αφορά στο ότι αναφέρεται σε μία εσωτερική διεκπεραίωση στην οποία πρέπει να προβεί ο άνθρωπος με τον εαυτό του. Δεν αφορά σε εξωτερικό διακανονισμό με αλλότριους παράγοντες, αλλά σε έναν επαναπατρισμό στον εσωτερικό του εαυτό.
Η δυναμική της στωικής θεωρίας είναι ευέλικτη, δεν αναχαιτίζει την ελευιθερία της βουλήσεως ούτε λειτουργεί αντινομικά, δεν υποθηκεύει παρά προσφέρει εγγυήσεις έναντι των ηθικών κινδύνων του εξανδραποδισμού σε δογματισμούς, ανελεύθερες πρακτικές και ιδεοληψίες. Η στωική φιλοσοφία δεν συνθέτει επικοινωνιακούς ελιγμούς, δεν είναι άλυτο μυστήριο, δεν ανατροφοδοτεί την ομηρία σε παρωχημένες ηθικές, δεν οραματίζεται ουτοπίες, δεν δεσμεύει κανέναν, δεν απαξιώνει τις αποκλίσεις και αποτελεί υπεραξία που δεν χαρίζεται , μόνο αποκτάται.
ΜΙΧΑΗΛ Κ. ΜΑΝΤΖΑΝΑΣ
Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
ΠΗΓΗ : epub.lib.uoa.gr
EIKONA: pinterest.com/pin/13440498879784964/