fbpx

Χάιντι. Ένα παραμύθι ύμνος στη δύναμη της φιλίας και στην αγάπη της φύσης. (LECTURES BUREAU)

Χάιντι. Ένα παραμύθι ύμνος στη δύναμη της φιλίας και στην αγάπη της φύσης. (LECTURES BUREAU)

Η Χάιντι ζει ευτυχισμένη με τον παππού της, ψηλά στο βουνό. Όμως, μια μέρα, η θεία της έρχεται και την παίρνει μακριά στην αποπνικτική πόλη. “Δε θα ξεχάσω ποτέ τον παππού”, φωνάζει η Χάιντι. Μια μέρα θα γυρίσω πίσω σ’ αυτόν, υπόσχεται στον εαυτό της. Ένας ύμνος στη δύναμη της φιλίας και στην αγάπη της φύσης.

Η ιστορία

Ένα πεντάχρονο ορφανό κοριτσάκι, η Χάιντι ,έρχεται να μείνει μαζί με τον παράξενο παππού της, που ζει απομονωμένος σε μια καλύβα ψηλά στα βουνά, στις Άλπεις. Είναι ευτυχισμένη και χαρούμενη κοντά στη φύση. Η αθωότητα και η καλοσύνη της αλλάζουν όχι μόνο τον σκυθρωπό παππού, αλλά και όλους εκείνους που τη γνωρίζουν. Η θεία της τη στέλνει να ζήσει σε ένα πλουσιόσπιτο στη Φρανκφούρτη, να κρατάει συντροφιά σε ένα ανάπηρο κορίτσι, την Κλάρα. Η Χάιντι γίνεται φίλη με την Κλάρα, αλλά δεν μπορεί να ξεχάσει τον παππού της και τη ζωή στα βουνά.

Δεν είναι ευτυχισμένη στην πόλη κι αρρωσταίνει από νοσταλγία. Ευτυχώς ένας καλός γιατρός καταλαβαίνει ότι το μόνο φάρμακο για να γίνει καλά η Χάιντι είναι η επιστροφή στο φτωχικό της σπιτικό πάνω στα βουνά. Η Χάιντι δεν θα γυρίσει μόνη. Θα πάρει μαζί της και την Κλάρα, που ο καθαρός αέρας και η φυσική ζωή θα της ξαναδώσουν την υγεία της. Γιατί εκεί έμαθε ν’ αγαπάει τη φύση και να χαίρεται την κάθε εποχή του χρόνου.

Η τηλεοπτική σειρά anime

Bασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Γιοχάνα Σπίρι “ Χάιντι, το Κορίτσι των Άλπεων “, δημιουργήθηκε το 1974 η ιαπωνική σειρά anime “ Χάιντι”.
Έκανε πρεμιέρα στην ιαπωνική τηλεόραση στις 6 Ιανουαρίου του 1974 και αποτελούνταν από 52 εβδομαδιαία επεισόδια. Στη συνέχεια προβλήθηκε μεταγλωττισμένη σε δεκάδες χώρες, εκτοξεύοντας τις καριέρες των Ισάο Τακαχάτα(σκηνοθεσία) και Χαγιάο Μιγιαζάκι (σχεδιασμός χώρων-τοπίων), οι οποίοι τις επόμενες δεκαετίες θα γνώριζαν παγκόσμια φήμη για τη διασκευή κλασικών έργων της παιδικής λογοτεχνίας σε άνιμε.

Πλοκή
Η σειρά χωρίζεται σε τέσσερις θεματικές ενότητες:
Επεισόδια 1-17: Η Χάιντι εγκαταλείπεται από τη θεία Ντέτε στον παππού, ο οποίος ζει απομονωμένος με τις κατσίκες του. Παρέα με τον παππού και το μικρό βοσκό Πέτερ, ανακαλύπτει τις ομορφιές της φύσης και μαθαίνει να επικοινωνεί με τα ζώα.
Επεισόδια 18-33: Η θεία Ντέτε παίρνει με πονηρό τρόπο τη Χάιντι στην Φρανκφούρτη και την τοποθετεί στο σπίτι του πλούσιου εμπόρου Ζέσεμαν. Αυτός αναζητά μια ψυχοκόρη για να κάνει παρέα στην κόρη του Κλάρα, η οποία για κάποιον ανεξήγητο λόγο αδυνατεί να περπατήσει. Αν και τα δύο κορίτσια αναπτύσσουν αδελφική φιλία, η Χάιντι πάντα νοσταλγεί τη ζωή στο χωριό.
Επεισόδια 34-40: Η Χάιντι επιστρέφει στις Άλπεις. Ο παππούς βγαίνει από την αυτοαπομόνωση και πιάνει ένα σπίτι στο χωριό, ώστε η μικρή να παρακολουθήσει το σχολείο. Με το τέλος της σχολικής χρονιάς επιστρέφουν στην αγροικία, όπου δέχονται επίσκεψη απ’ το γιατρό της Κλάρας. Ο παππούς εγγυάται προσωπικά στον γιατρό για την ασφάλεια της Κλάρας, εάν της επιτραπεί να επισκεφθεί τις Άλπεις.
Επεισόδια 41-52: Η Χάιντι, η Κλάρα και ο Πέτερ περνούν μαζί το καλοκαίρι στο βουνό. Προς το τέλος των διακοπών, η Κλάρα καταφέρνει να σταθεί στα πόδια της. Η ιστορία κλείνει με την Κλάρα να επιστρέφει στην Φρανκφούρτη ενώ η Χάιντι και ο Πέτερ ονειρεύονται το επόμενο καλοκαίρι.

Παραγωγή: 1974 (Ιαπωνία)
Έτος προβολής στην Ελλάδα: 1981
Κανάλι: ΕΡΤ
Σκηνοθεσία: Ισάο Τακαχάτα
Σενάριο: Γιοσιγιούκι Τομίνο
Σχεδιαστής Χώρων: Χαγιάο Μιγιαζάκι
Σχεδιαστής Χαρακτήρων:Γιόιτσι Κοτάμπε. Τόγιο Ασίντα
Ηθοποιοί που ακούγονται:Δήμητρα Δημητριάδου (Χάιντι) , Ματίνα Καρρά (Κλάρα Ζέζεμαν)

Οι χαρακτήρες

Χάιντι
Ορφανή και από τους δύο γονείς, η Χάιντι (υποκοριστικό του Αντελχάιντ, Αδελαΐδα) αφήνεται στον παππού σε ηλικία πέντε ετών. Με την αθωότητα και τον πρόσχαρο χαρακτήρα της, κερδίζει την αγάπη όλων των ηρώων της σειράς, με μοναδική εξαίρεση τη δεσποινίδα Ροτενμάιερ, γκουβερνάντα της Κλάρας στην Φρανκφούρτη. Όταν ολοκληρώνεται η σειρά, είναι 8-9 ετών.
Παππούς
Πατέρας του νεκρού πατέρα της Χάιντι. Ζει σε μια αγροικία με τις κατσίκες του και το σκύλο Ζόζεφ, φτιάχνοντας τυρί που ανταλλάσσει με άλλα είδη τις λίγες φορές που κατεβαίνει στο χωριό. Είναι επίσης δεινός μαραγκός. Δεν αναφέρεται πουθενά η τύχη της γυναίκας του, το όνομά του, ούτε η αιτία που ξέκοψε απ’ τους συγχωριανούς του κι εγκαταστάθηκε στην ερημιά. Όλοι τον θεωρούν παράξενο και μισότρελο, ενώ από σκόρπια κουτσομπολιά μαθαίνουμε ότι παλιά ήταν φούρναρης και κάποιοι τον κατηγόρησαν ότι είχε σκοτώσει άνθρωπο. Λατρεύει τη Χάιντι και την αφήνει ελεύθερη να γνωρίσει το βουνό με τον Πέτερ, φροντίζοντας παράλληλα να εμφανίζεται ως από μηχανής θεός όταν οι περιπέτειές τους παίρνουν επικίνδυνη τροπή. Αρχικά είναι επιφυλακτικός με την ένταξη της Χάιντι στην «οργανωμένη ζωή» (χωριό, σχολείο), όταν όμως η μικρή επιστρέφει απ’ τη Φρανκφούρτη, αποφασίζει να επανενταχθεί και ο ίδιος.
Πέτερ
Ορφανός από πατέρα και λίγο μεγαλύτερος απ’ τη Χάιντι, δουλεύει τα καλοκαίρια ως βοσκός, ανεβάζοντας καθημερινά τα ζώα των χωρικών στα αλπικά λιβάδια. Έτσι γνώρισε τον παππού, του οποίου είναι ο μοναδικός φίλος. Χαρακτηριστικό του η μόνιμη λαιμαργία. Απ’ την πρώτη στιγμή που γνωρίζει τη Χάιντι, γίνονται φίλοι και σύντροφοι στις περιπέτειες. Δεν παίρνει τα γράμματα, αλλά αναδεικνύεται σε ικανό μαραγκό παρακολουθώντας τον παππού. Μετά την άφιξη της Κλάρας φαίνεται να ζηλεύει, είναι όμως τόσο καλόκαρδος που μεταφέρει την Κλάρα στα χέρια, κάθε φορά που το καρότσι δεν μπορεί να ανέβει στα δύσβατα μονοπάτια.
Κλάρα Ζέσεμαν
Εμφανίζεται μόλις στο 19ο επεισόδιο, αλλά η τέταρτη ενότητα της σειράς έχει χτιστεί πάνω της. Κόρη μεγαλεμπόρου, ορφανή από μητέρα, είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό καρότσι μολονότι δεν της έχει διαγνωστεί κάποια ασθένεια. Ζει σε ένα απ’ τα πλουσιότερα σπίτια της Φρανκφούρτης, περιστοιχισμένη από υπηρέτες και παιδαγωγούς, αλλά αντιμετωπίζει τη Χάιντι κι αργότερα τον Πέτερ σαν αδέλφια της, παρά την ταξική και μορφωτική διαφορά τους – στην πραγματικότητα είναι η πρώτη φορά που κάνει παρέα με άτομα της ηλικίας της. Στο προτελευταίο επεισόδιο ανακαλύπτει ότι τελικά δεν είναι ανάπηρη, αλλά η καθήλωσή της είχε ψυχολογικά αίτια.
Θεία Ντέτε
Αδελφή της νεκρής μητέρας της Χάιντι. Έχει την κηδεμονία της μικρής, αλλά μια μέρα εμφανίζεται «από το πουθενά» στον παππού και την εγκαταλείπει στα χέρια του, ώστε αυτή να πιάσει μια καλή δουλειά στη Φρανκφούρτη. Με παρόμοιο τρόπο, εμφανίζεται – αποκαταστημένη πια – στο 18ο επεισόδιο, αποσπά με δόλιο τρόπο τη μικρή και την τοποθετεί στην οικία Ζέσεμαν. Αφού η μικρή επιστρέψει στο χωριό, εξαφανίζεται απ’ την ιστορία.
Μπριγκίτε και τυφλή γιαγιά
Είναι αντίστοιχα η μητέρα και η γιαγιά του Πέτερ. Ζουν σε μια παράγκα έξω απ’ το χωριό και εξοικονομούν τα προς το ζην γνέθοντας μαλλί. Είναι η μόνη οικογένεια χωριανών που έχει καλές σχέσεις με τον παππού. Δεν πρωταγωνιστούν σε κάποια επιμέρους ιστορία, αλλά αποτελούν σταθερό σημείο αναφοράς για τη Χάιντι.
Κύριος Ζέσεμαν
Πατέρας της Κλάρας, ο οποίος όμως λείπει πολύ συχνά απ’ το σπίτι. Αντιμετωπίζει τη Χάιντι όχι απλά ως παρέα της κόρης του, αλλά ως δεύτερο παιδί του. Όταν βλέπει πως η Χάιντι αδυνατεί να προσαρμοστεί στη μεγαλούπολη, αποφασίζει αμέσως την επιστροφή της στις Άλπεις, ρισκάροντας για χάρη της ακόμα και την ψυχική υγεία του δικού του παιδιού.
Δεσποινίς Ροτενμάιερ
Τροφός της Κλάρας και ουσιαστικά το ισχυρό πρόσωπο στην οικία Ζέσεμαν, δεδομένου πως ο πατέρας λείπει διαρκώς για δουλειές. Αυταρχική, υπερπροστατευτική και λάτρης της απόλυτης πειθαρχίας, είναι εξαρχής αντίθετη με την εγκατάσταση της Χάιντι στο σπίτι, θεωρώντας την απλά μια αμόρφωτη χωριατοπούλα απ’ την Ελβετία. Θα ακολουθήσει την Κλάρα στις θερινές διακοπές στις Άλπεις, αλλά η γιαγιά Ζέσεμαν θα τη στείλει πίσω στη Φρανκφούρτη ώστε η μικρή να νιώσει για πρώτη φορά ελεύθερη από τις συμβάσεις που της επέβαλλε.
Γιαγιά Ζέσεμαν
Η γιαγιά της Κλάρας. Ζει σε άγνωστο μέρος. Στα λίγα επεισόδια που εμφανίζεται, η παρουσία της είναι καταλυτική: Στη Φρανκφούρτη πείθει τη Χάιντι για την αξία της μόρφωσης, ενώ όταν επισκέπτεται την Κλάρα στις Άλπεις, διατάζει τη δεσποινίδα Ροτεμάιερ να επιστρέψει στη Φρανκφούρτη και αναθέτει τη φροντίδα της εγγονής της στον παππού.
Τόποι
Κέντρο της περιοχής είναι το Μάιενφελντ, μια κωμόπολη στα σύνορα της Ελβετίας με το Λίχτενσταϊν. Εκεί ζούσε η Χάιντι με τη θεία Ντέτε, πριν η τελευταία την εγκαταλείψει στον παππού. Το Χωριό βρίσκεται σχετικά κοντά στο Μάιενφελντ, με το οποίο το συνδέει ένας καρόδρομος. Το όνομά του δεν αναφέρεται – ακόμα και στο πρωτότυπο μυθιστόρημα αναφέρεται ως “Dorfli”, χωριουδάκι. Η αγροικία του παππού βρίσκεται αρκετά έξω και ψηλότερα από το χωριό, στα όρια της αλπικής ζώνης. Χρειάζονται αρκετή ώρα με τα πόδια για να φτάσει κάποιος απ’ το χωριό. Στο μισό της απόστασης βρίσκεται το σπίτι του Πέτερ. Η Φρανκφούρτη είναι μεγαλούπολη της Γερμανίας, πρωτεύουσα του κρατιδίου της Έσσης. Στη σειρά, απαιτείται μία ολόκληρη ημέρα με το τρένο για να φτάσει κάποιος από το Μάιενφελντ. Όταν κυκλοφόρησε η σειρά, έκανε μεγάλη εντύπωση η εργασία του Μιγιαζάκι στην πιστή αναπαράσταση κτηρίων και τοπίων, τόσο στις Άλπεις όσο και στην Φρανκφούρτη. Ο σχεδιαστής είχε επισκεφτεί τις περιοχές μαζί με τον Τακαχάτα και είχαν τραβήξει χιλιάδες φωτογραφίες, στις οποίες βασίστηκαν για να δημιουργήσουν το περιβάλλον όπου εκτυλίσσεται η ιστορία.

Η συγγραφέας , Γιοχάνα Σπίρι

Η Γιοχάνα Σπίρι γεννήθηκε το 1829 στο ελβετικό χωριό Χίρτσελ. Λάτρευε τη φύση και εμπνεύστηκε από αυτή. Το σπίτι της είχε θέα στα βουνά και πολλά από τα προσωπικά της βιώματα περιέχονται στα βιβλία της. Το 1852, παντρεύτηκε τον δικηγόρο Μπέρνχαρντ Σπίρι και εγκαταστάθηκε μαζί του στη Ζυρίχη. Παρά την απομάκρυνσή της από τη γενέτειρά της, όμως, πάντοτε νοσταλγούσε το σπίτι της στην εξοχή. Σε ηλικία σαράντα τριών χρόνων, άρχισε να γράφει τις περιπέτειες της “Χάιντι”. Το βιβλίο κυκλοφόρησε δέκα χρόνια αργότερα και σύντομα γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Αγαπήθηκε, μάλιστα, ιδιαίτερα από τα παιδιά.
Η Χάιντι ουδεμία σχέση έχει με την Σταχτοπούτα ή με την Κοκκινοσκουφίτσα. Είναι μια ηρωίδα απολύτως ρεαλιστική, ένα κορίτσι που θα μπορούσε να ζει δίπλα μας και τότε αλλά και σήμερα. Κυρίως ίσως σήμερα.

Η Γιοχάνα Σπίρι έγραψε, επίσης, έργα για ενηλίκους καθώς και άλλες παιδικές ιστορίες, στις οποίες διαφαίνεται η αγάπη για το σπίτι των παιδικών της χρόνων. Εκτός από τη “Χάιντι”, άλλα σημαντικά έργα της είναι επίσης τα “Ένα φύλλο πάνω στον τάφο του Βρόνι”, “Χωρίς πατρίδα” και “Γκρίτλι”. Το 1884, η μοίρα τής έπαιξε άσχημο παιχνίδι. Έχασε τον σύζυγό της και το μοναχογιό της, το μικρό Μπέρνχαρντ. Μόνη πια, ασχολήθηκε με φιλανθρωπίες και, ασφαλώς, με τη συγγραφή, μέχρι το 1901, οπότε και πέθανε..

 

 

 

Lectures Bureau

ΠΗΓΕΣ:1.www.wikipedia.org

2. www.biblionet.gr

3. www.ertopen.com

 

Εικόνα Α: https://www.artstation.com/artwork/LmzQk

Εικόνα Β: https://www.google.com/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&ved=2ahUKEwiUzpvatdLfAhWO_CoKHbiABcMQjxx6BAgBEAI&url=https%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3D2Dq2uwx3NFE&psig=AOvVaw2Jk4ZDdV9qvjJjvhxuRaT4&ust=1546632307747440



Facebook

Instagram

Follow Me on Instagram